ကတၱရာလမ္း ခပ္မဲမဲေတြ ဆံုတာပါပဲ
ထသြား ထလာ ယဥ္ေက်းမွဳ႕နဲ႔ လူငယ္ေတြ
ဖြဲနဲ႔ပက္သလို တဖြဲဖြဲ ၀ဲ က်လာတယ္
ေဆာင္း၀င္စရက္ေတြမွာ ႏွင္းကိုစတင္ေတြ႔ရွိသူဟာ
ဓားနဲ႔ျခစ္ထားတဲ့ အမွန္တရားကို လက္ေဆာင္ရခဲ့မယ္ ။
တကယ္ ေပ်ာ္ေနခဲ့တာ အမွန္လား
အမွန္က တကယ္ ေပ်ာ္က်သြားတာလား ။
လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ့ ရင္ခုန္သံဟာ
အေရာင္ေတာက္ျပီး အရမ္းထိခိုက္လြယ္ေနခဲ့တယ္ ။
ေဘးလြယ္အိပ္ကေလးထဲမွာ သူ႔ဓာတ္ပံုေလး
ထြန္းေရႊေရာင္နဲ႔ ဗံဒါပင္ဟာတြဲဲျပီး ညေနက သန္႔စင္လြန္းအားၾကီးတယ္ ။
အမွတ္ ( ၅၇ ) ဗိုက္ပူ သစ္သားဘက္စ္ကားအိုၾကီး တစ္စီး
အခ်စ္ကေဘာလံုး အသင္းေတြကို မသိ၀ူး
အရပ္ နည္းနည္း ပုတယ္
မုန္တိုင္းတစ္၀က္ ပန္းတစ္၀က္နဲ႔ "ဂ်စ္ပစီ" လို႔ က်ေနာ့္ကို ေခၚတယ္ ။
ငံုးဥျပဳတ္ ေကၽြးျပီး ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကို လက္ကိုင္ခ်င္တာဟာ
ေသြးရိုး သားရိုး အမွား တစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း
ရန္ကုန္-မႏၱေလး အမွတ္(၄) လမ္းမၾကီးေပၚမွာ မွတ္သားထားမိခဲ့
မိုးေတြ ရြာတယ္
ေနေတြ ပူတယ္
ႏွင္းေတြ က်တယ္
သဘာ၀ အလွတရားေတြထဲမွာပါလာတဲ့ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးရဲ့ နာမည္
"ညီမေလး"
လက္ေရး ၀ိုင္း၀ိုင္းေလးေတြနဲ႔ ေပးခဲ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ တန္ဖိုးသတ္မွတ္ခ်က္
ေခတ္ေပၚ ဟစ္ေဟာ့သီခ်င္းစာသား တစ္ပိုင္းတစ္စ
ပဲခူးျမိဳ႕အလြန္မွာ ဖိနပ္မစီးတာ ေသရာပါ နာက်င္မွဳ႕ျဖစ္ခဲ့တယ္ ။
ခဏ ခဏ လြမ္းရေအာင္
ခ်စ္သူေတြ ခဏ ခဏ နမ္းၾကတာလား
ယုန္မေလး
ပြတ္သပ္ၾကည္စယ္တက္တဲ့ လက္ေဗြရာေတြ ျပန္ေပးပါ
လမ္းမၾကီးကေတာ့ အရင္လို ခပ္မဲမဲပါပဲ
ကားေတြ ပိုမ်ားလာတယ္
၅၀ ေပးရင္ ၾကိဳက္သေလာက္ စီးလို႔မရေတာ့ဘူး
လမ္းထိပ္က ပိေတာက္ပင္ၾကီး ေတာ္ေတာ္ အိုေနျပီ ။
ကမၻာၾကီးလည္း ျပားသြားျပီ
လမ္းေတြလည္း ေကာင္းေကာင္း မွတ္မိေနျပီ
ေျပာင္းလဲျခင္းေတြ ေနာက္မွာ က်န္ေနေသးတာက
ဆံပင္ အရွည္ေတြရယ္ ၊ ေရခဲမုန္႔ ႏွစ္ခြက္ရယ္
အရွက္သည္းသည္း အိမ္မက္ေတြရယ္
ေဆးလိပ္ မျဖတ္ႏွိဳင္ေသးတာရယ္
ဒီေလာက္ပါပဲ
အဲ့ဒီ မွတ္တိုင္မွာ က်ေနာ္ ဆင္းပါရေစ
ထ န္ း ေ ျခ ာ က္ ပ င္ ။ ။
- ေမာင္မိုးျမင့္
၈ ၇ ၂ ၀ ၁ ၁
ထသြား ထလာ ယဥ္ေက်းမွဳ႕နဲ႔ လူငယ္ေတြ
ဖြဲနဲ႔ပက္သလို တဖြဲဖြဲ ၀ဲ က်လာတယ္
ေဆာင္း၀င္စရက္ေတြမွာ ႏွင္းကိုစတင္ေတြ႔ရွိသူဟာ
ဓားနဲ႔ျခစ္ထားတဲ့ အမွန္တရားကို လက္ေဆာင္ရခဲ့မယ္ ။
တကယ္ ေပ်ာ္ေနခဲ့တာ အမွန္လား
အမွန္က တကယ္ ေပ်ာ္က်သြားတာလား ။
လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ့ ရင္ခုန္သံဟာ
အေရာင္ေတာက္ျပီး အရမ္းထိခိုက္လြယ္ေနခဲ့တယ္ ။
ေဘးလြယ္အိပ္ကေလးထဲမွာ သူ႔ဓာတ္ပံုေလး
ထြန္းေရႊေရာင္နဲ႔ ဗံဒါပင္ဟာတြဲဲျပီး ညေနက သန္႔စင္လြန္းအားၾကီးတယ္ ။
အမွတ္ ( ၅၇ ) ဗိုက္ပူ သစ္သားဘက္စ္ကားအိုၾကီး တစ္စီး
အခ်စ္ကေဘာလံုး အသင္းေတြကို မသိ၀ူး
အရပ္ နည္းနည္း ပုတယ္
မုန္တိုင္းတစ္၀က္ ပန္းတစ္၀က္နဲ႔ "ဂ်စ္ပစီ" လို႔ က်ေနာ့္ကို ေခၚတယ္ ။
ငံုးဥျပဳတ္ ေကၽြးျပီး ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကို လက္ကိုင္ခ်င္တာဟာ
ေသြးရိုး သားရိုး အမွား တစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း
ရန္ကုန္-မႏၱေလး အမွတ္(၄) လမ္းမၾကီးေပၚမွာ မွတ္သားထားမိခဲ့
မိုးေတြ ရြာတယ္
ေနေတြ ပူတယ္
ႏွင္းေတြ က်တယ္
သဘာ၀ အလွတရားေတြထဲမွာပါလာတဲ့ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးရဲ့ နာမည္
"ညီမေလး"
လက္ေရး ၀ိုင္း၀ိုင္းေလးေတြနဲ႔ ေပးခဲ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ တန္ဖိုးသတ္မွတ္ခ်က္
ေခတ္ေပၚ ဟစ္ေဟာ့သီခ်င္းစာသား တစ္ပိုင္းတစ္စ
ပဲခူးျမိဳ႕အလြန္မွာ ဖိနပ္မစီးတာ ေသရာပါ နာက်င္မွဳ႕ျဖစ္ခဲ့တယ္ ။
ခဏ ခဏ လြမ္းရေအာင္
ခ်စ္သူေတြ ခဏ ခဏ နမ္းၾကတာလား
ယုန္မေလး
ပြတ္သပ္ၾကည္စယ္တက္တဲ့ လက္ေဗြရာေတြ ျပန္ေပးပါ
လမ္းမၾကီးကေတာ့ အရင္လို ခပ္မဲမဲပါပဲ
ကားေတြ ပိုမ်ားလာတယ္
၅၀ ေပးရင္ ၾကိဳက္သေလာက္ စီးလို႔မရေတာ့ဘူး
လမ္းထိပ္က ပိေတာက္ပင္ၾကီး ေတာ္ေတာ္ အိုေနျပီ ။
ကမၻာၾကီးလည္း ျပားသြားျပီ
လမ္းေတြလည္း ေကာင္းေကာင္း မွတ္မိေနျပီ
ေျပာင္းလဲျခင္းေတြ ေနာက္မွာ က်န္ေနေသးတာက
ဆံပင္ အရွည္ေတြရယ္ ၊ ေရခဲမုန္႔ ႏွစ္ခြက္ရယ္
အရွက္သည္းသည္း အိမ္မက္ေတြရယ္
ေဆးလိပ္ မျဖတ္ႏွိဳင္ေသးတာရယ္
ဒီေလာက္ပါပဲ
အဲ့ဒီ မွတ္တိုင္မွာ က်ေနာ္ ဆင္းပါရေစ
ထ န္ း ေ ျခ ာ က္ ပ င္ ။ ။
- ေမာင္မိုးျမင့္
၈ ၇ ၂ ၀ ၁ ၁
0 မွတ္ခ်က္ေရးထားသည္။:
Post a Comment