Powered by Blogger.
အျဖဴေရာင္စြန္းတဲ့ ႏွလံုးသားမ်ားက ကဗ်ာ ဆိုတာ - ပတ္၀န္းက်င္ရဲ့ ရိုက္ခတ္မွဳ႕ကို ရင္ဘတ္နဲ႔ ခံျပီး ပါးစပ္က ျပန္အန္တာကို အၾကမ္းအားျဖင့္ ကဗ်ာလို႔ ယူဆထားပါတယ္ ။
RSS

ရနံ႔၀ွက္ပန္း

ရနံ႔၀ွက္ပန္း



အခ်စ္တဲ႔
အဲ႔ဒီ႔ႏွလံုးသားကို လာလာဆြတဲ႔
ခပ္ရွရွဓါးပါးတလက္ကိုပဲ
တယုတယသပ္သပ္ေနမိလို႔
ရခဲ႔တဲ႔ဒဏ္ရာေတြဆိုတာ
တဖြဲဖြဲ......

သံေယာဇဥ္တဲ႔
စိတ္ကိုညိွဳ႔တဲ႔ ခ်က္ၾကိဳး
ဘယ္လိုဒဏ္ရာမ်ိဳးရမဲသိတယ္
ဒါေပမဲ
မႏွင္ရက္ခဲ႔ဘူး.................


ကြက္လပ္ေတြနဲ႔ ရွဳပ္ရွက္ခပ္ေနတဲ႔
ဒိုင္ယာရီ
အဆက္အစပ္မရွိ ပ်က္ရည္လာလာျပဳတတ္တဲ႔
ရင္ခုန္သံ
ဘယ္လိုေဗြေပါက္ေပါက္
နင္႔ဆီအျမဲေရာက္ေနတတ္တဲ႔
စိတ္ကူး
အားလံုး
အားလံုး
စိတ္တံခါးကိုဂ်ိဳင္းခနဲေစ႔ပိတ္
မ်က္စိကိုတင္းတင္းမွိတ္လို႔
ေမ႔လို႔ရေအာင္
ငါ....
ေမ႔ပစ္မယ္

တကယ္ေတာ႔.....
တို႔ႏွစ္ေယာက္ေတြ႔ဆံုမွဳဟာ
စံပယ္ရံုနံေဘးက
အိမ္မက္ေတးမွ်သာျဖစ္တယ္......

စုန္းကိုက္ခံရေသာ ထိလြယ္ရွလြယ္ပြင္႔ဖတ္မ်ားအေၾကာင္း


ျမစ္တဖက္ကမ္းမွာ ၾကယ္ေတြတျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကြတယ္
လေရာင္အေသကေတာ႔ ရွိသမွ်အလင္းနဲ႔ ပန္းရနံ႔ေတြကိုျမွားဆဲ.....
ေတာက

                    နက္သထက္နက္တယ္....

ေဟာ......

                      ဟိုမွာ
တိမ္တအုပ္က လမ္းျပလို႔
ေန႔ရက္တို႔ေရႊေရာင္သမ္း

လာရာလမ္းကိုေတာင္အေမ႔ေမ႔ အေလ်ာ႔ေလ်ာ႔နဲ႔. 




"ခ်စ္သူေရ ငါ႔အားၾကည္ျဖဴ ေထြးေပြ႔ယူပါ
ငါသည္ကား
အရွံဳးမ်ား၏မိတ္ေဆြျဖစ္တယ္"

 

ဒါနဲ႔ပဲ.......
                     ဒါနဲ႔ပဲ.........


စံပယ္ေတြပ်ိဳးရင္ တမိုးသစ္သစ္သြားတယ္
အခ်စ္ဟာ ဘာ / ညာ
ဒီလိုမာယာေတြၾကားမွာ အခါခါျပဳတ္က်


ဘယ္လိုမုန္တိုင္းမ်ိဳးပါလဲ....


တစ္ေတာလံုးေ၀ တစ္ေတာင္လံုးေမႊးတာေတာင္


သူမက်မွ................
ဘယ္လိုမုန္တိုင္းမ်ိဳးပါလဲ...


ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြနဲ႔ အထပ္ထပ္ခ်ယ္မွဳန္းခဲ႔တဲ႔သက္တန္႔
ျပိဳပ်က္သြားပံုကိုက ရိုင္းစိုင္းလြန္းတယ္


အလိုမၾကီးတာေတာင္ အရနည္းတယ္......

တခဏတာရင္းျပီး တစ္ဘ၀စာခါးသီးခဲ႔ရတဲ႔ဒဏ္ရာ
ျပန္ရွာၾကည္႔ရင္ေတာင္ သစ္ရြက္ေတြလိုမေပါ႔ပါးဘူး

ေၾကြလြယ္တဲ႔ဒီပြင္႔ဖတ္ေတြကိုမွ
လေရာင္ဆမ္းတဲ႔ဓါးသြားေတြနဲ႔လာလာ
သပ္
ၾကာေတာ႔လဲ
၀တ္မွဳန္ေတြေတာင္ နာက်င္ေျမ႔ေဆြးလုိ႔...
အခ်ိန္မတိုင္ခင္ ေခ်မြအပစ္ခံရတဲ႔ အငံုအဖူး
ထပ္ျပီးရင္႔ဖူးမလာေတာ႔တာ ဘာဆန္းလဲ
ဒီလိုနဲ႔............


                          ဒီလိုနဲ႔..................


ဒုကၡေပၚပန္းေတြထပ္ပြင္႔တယ္..

ေမွာင္တယ္
..............................
...........................

.........................................................

          

               ဘာနဲ႔မွမတူေအာင္ကို



                                                     ေမွာင္တယ္......

She is..........

...(1)...
 No new wave
No change of age
Nothing to think extensively
Nothing to flinch drastically....

...(2)....
Rainy season higher than her statue
Whole of the surrounding,
green leaves fill with whistling...
Otherwise,
the tree she's leaning on has no security....

...(3)...
She is notorious grasshopper...
She did.....
She did store " The Platonic love"...
for her snow season.
But it's in vain
and varnish with the wind.....

....(4)....
She is a pliable flower.
"Do you think i can't blossom again?",she roars...
Still.....
the spring of thorns are blocking in her throat....
no... it's doesn't matter anyway....
Each side of the larynx-bone,
she bloom daringly thorns-thick rose....
at the top of the thorns.

....(5)....
She is a coward warrior.
She suggested that the love what she'd known
... will be more thrilling than
the battle she'd not faced yet....
And...she mailed the white dove
now........ waiting for the reply.....

....(6)....
She wants to open the pandora's box
with her poems she create...
When she whistles,
the sky lip's will turn to be fatal.
When she throws the stars she sharpened,
the whole era will come to be movable....

....(7)....
Playing this old tune,
She paints her sky by red
and .... her ground by blue...
she claps...... and claps ....
                                             in arrogant way...
Till she come to realize it's no longer easy
to come down the whole age
..... only by her clap-sound.
Then, she descends on flowers and....
                                                                 k...i...l...l    h..e...r...s...e...l..f
to engrave the invincible poem on the stone.....



ANNA

ေပ်ာက္ဆံုးခဲ႔ျပီးျဖစ္ေသာ ဒိုင္ယာရီစာမ်က္ႏွာမ်ား(၂)

ကၽြန္မသည္ ပံုျပင္ၾကိဳက္ပါသည္။
သူသည္ပုံေျပာ
ေကာင္းပါသည္။ထိုသို႔ျဖင္႔ သူႏွင္႔ကၽြန္မေတြ႔ဆံုခဲ႔ပါသည္။
"နင္ဘာလို႔ငါ႔ကိုခ်စ္တာလဲဟင္"
ကၽြန္မေမး၍သူေျဖပါသည္။
"ငါဘာလုပ္လုပ္ခြင္႔လႊွတ္တတ္တဲ႔နင္႔စိတ္ထားေလးကိုခ်စ္တာ..နင္ကေ၇ာငါ႔ကုိဘာလို႔ခ်စ္တာလဲ"
သူေမး၍ကၽြန္မေျဖပါသည္။
"ဟင္႔အင္း..ငါမသိဘူး..ငါခ်စ္တာအေၾကာင္းျပခ်က္မရွိဘူး...အေၾကာင္းျပခ်က္တခုေၾကာင္႔ခ်စ္တာဆိုရင္အဲ႔ဒီ႔အခ်စ္က မခိုင္လံုတဲ႔အခ်စ္။ဥပမာဟာ လွလို႔ခ်စ္တာဆိုရင္ မလွတဲ႔ေန႔က
နင္သူ႔ကိုမခ်စ္တဲ႔ေန႔ေပါ႔
..အဲ႔ဒါေၾကာင္႔ငါ႔အခ်စ္မွာဘာေၾကာင္႔ဆိုတာမရွိဘူး..နင္ဆိုတဲ႔ပကတိတန္ဖိုးကိုခ်စ္တာ..
နင္ဆိုတာျဖစ္တည္ေနသေရြ႔ငါခ်စ္ေနမွာ"

သူျပံဳးပါသည္။ထိုသို႔ျဖင္႔ အိမ္မက္ရနံ႔မ်ားထိခတ္မွဳျဖင္႔ ကၽြန္မ၏ေန႔ရက္မ်ား အျပာေရာင္ေတာက္ဖူးပါသည္။


ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္တာ
ပံုျပင္တစ္ပုဒ္လို
သေဘာထားလိုက္လို႔ရတယ္
ငါကိုယ္တိုင္က
အဲဒီပံုျပင္ေတြကို
တရႈိက္ရိႈက္မက္မက္စြဲလန္းလြန္းေနတာကိုး ။


.........................................................................................................................................................

သူေျပာေသာပံုျပင္မ်ားျဖင္႔ ကၽြန္မအိပ္ရာ၀င္ပါသည္။
သူေျပာေသာပံုျပင္မ်ားျဖင္႔ ကၽြန္မအိပ္ယာထပါသည္။ထိုပံုျပင္
မ်ားျဖင္႔ ကၽြန္မ၏ေန႔ရက္မ်ားအားေမာင္းႏွင္ပါသည္။ေမွာင္မိုက္ေနခဲ႔ေသာကၽြန္မ၏ညမ်ားအတြက္မူသူေပးေသာေဘာပင္တေထာက္စာ
အလင္းတန္းေလးသည္ လံုျခံဳေႏြးေထြးပါသည္။သို႔ေသာ္ ေအာင္ျမင္ေသာပံုေျပာဆရာတို႔၏ထံုးစံအတိုင္း သူ႔တြင္ပရိသတ္မ်ားစြာရွိေလသည္။
"ေယာက္်ားေလးပဲဟာ နဲနဲေတာ႔ရွုပ္မွာေပါ႔....အသားျမင္လို႔မစားတဲ႔က်ားမ်ိဳးရွိရင္နင္ငါ႔ေရွ႔ေခၚလာျပ..
အခ်ိန္တန္အိမ္ျပန္လာရင္ျပီးတာပဲမဟုတ္လား"

ဟင္႔အင္း။မျပီးပါ။ကၽြန္မအတြက္ တစ္ဘ၀လံုးေပးထားေသာေယာက္်ားတေယာက္အတြက္ တသက္စာနားလည္မွုျဖင္႔ခ်စ္ရန္အဆင္သင္႔ရွိေသာ္လည္း အခ်စ္ကိုအေဖ်ာ္ေျဖခံအတန္းအစားထဲတြင္ထည္႔သြင္းထားေသာ ေယာက္်ားတေယာက္အတြက္မူ နားလည္မွဳတေပြ႔တပိုက္ျဖင္႔ သူ၏အိမ္အျပန္ကိုေစာင္႔ေနရန္ ယံုၾကည္ခ်က္
ကၽြန္မတြင္မရွိပါ။ အခ်စ္သည္ ကၽြန္မႏွင္႔ေ၀းကြာလြန္းသည္ ဟုခံစားရပါသည္။



အဘိဓမၼာမဆန္ေလာက္ပါဘူး
ငါ့မ်က္ရည္နဲ႔ ငါစိုက္ပ်ိဳး
အေကြ႕အေကာက္ပါမွ
လမ္းျဖစ္တယ္တဲ့လား..... ခ်စ္သူ
ကၽြန္မသိထားတာက
ခ်စ္သူကို
ထာ၀ရခ်စ္ဖို႔နဲ႔
သစၥာရွိဖို႔ပဲ ။


......................................................................................................................................




တိမ္တိုက္မ်ားအတြင္းမွေခ်ာကလက္ေရာင္ခ်စ္ျခင္းမ်ားဆီသို႔ ယံုၾကည္ခ်က္တခုတည္းျဖင္႔ ရင္ကြဲမတတ္ ပ်ံသန္းခဲ႔ဖူးပါသည္။သို႔ေသာ္
အစိမ္းေရာင္သန္းေသာေလညွင္းမ်ားႏ
ွင္႔ ေနာင္တမ်ားျဖင္႔ဖြဲ႔စည္းထားေသာ ေႏြဦးရာသီ မ်ားကသာ ထိုဌက္ကေလးအားၾကိဳဆိုေဖာ္ရပါသည္။ရလာဒ္မွာ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္မ်ားအပုိင္းပိုင္းျပတ္ေတာက္လ်က္ ပ်ံသန္းရာလမ္းေကြ႔ေကာက္မွဳန္၀ါးေနျခင္းျဖစ္သည္။မိုးထိေအာင္သစ္ရြက္ေလွခါးေထာင္၍တတ္ခ်င္ေသာ၄င္း၏စိတ္ကူးယဥ္မွဳမ်ားေၾကာင္႔ျဖစ္မည္ထင္သည္။



ငါအထပ္ထပ္ေရးျခစ္ခဲ့တဲ့
ပရိယာယ္မဲ့ နားလည္မႈေတြက ဘာေၾကာင့္မ်ား
ငါ့ကိုခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတာလဲ
တစ္ကယ္ေတာ့

ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ လမ္းေတြလို
ဆက္ေလွ်ာက္ဖို႔မလိုေတာ့ျပီပဲ ။



ယခုအခါတြင္ေတာ႔ ထိုအျပာေရာင္ ဌက္ကေလးသည္ ေမာပန္းႏြမ္းနယ္လ်က္ရွိပါသည္။



လြန္ခဲ႔ေသာသံုးႏွစ္ခန္႔က ေရးသားခဲ႔ဖူးေသာ စာတပုဒ္အားအမွတ္တရအျဖစ္ျပန္တင္ပါသည္။
ပါ၀င္ကူညီေရးသားေပးေသာ  ကိုၾကီးအမည္မဲ႔ ကိုလဲ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါေၾကာင္း  း)

NASTIC RESPONSE

NASTIC RESPONSE ......




အလွပဆံုးေသာ ရက္စြဲေတြကို
မွင္တစ္စက္တည္းနဲ့ ေ၀မ်ွမွတ္ခဲ့ရသူ….

ယံုႀကည္မွု ့ေတြ ေပ်ာက္ရွခဲ့တဲ့
ေလွကားအဆင္းလက္ရင္းအမွတ္
လြတ္ထြတ္္သြားတဲ့ ဘဒၵကမၻာတစ္ခုသာသာ
သူ ့ရဲ ့လက္တစ္ဆစ္စာကို
အနာတစ္ထပ္ပန္းတစ္ထပ္နဲ ့ေ၀မ်ွမွတ္ခဲ့ရသူ

ဘ၀မွာ ခြဲခဲ့ရတဲ့
သမုဒယ လမ္းလွြဲေလးတစ္ခုပဲထင္တယ္

ညေတြဟာသူမ်ားထက္ပိုလွတယ္
ပိုပိုသာသာညေတြမွာ
သူမ်ားထက္ပိုရတယ္

ဆိုေတးမေရးဖြဲ ့မီ
နင့္ကိုငါ လာမေတြ ့မီ
ငါ့ကိုနင္ ေတြ ့ဖို ့မလာနဲ့

နဂါးေငြ ့တန္းတစ္ခုလံုးကို အျပီးသတ္စားသံုးလိုက္တဲ့
စကၠန္ ့အနည္းငယ္စာ အိပ္မက္ ႏွစ္ခုပါပဲ

ငါ့ရဲ ့အနာဂတ္ကိုသူရတယ္
သူ ့ရဲ ့အနာဂတ္က ပိုလွတယ္ 

ေပ်ာ္၀င္သြားခဲ႔မိတုန္းကေတာ႔ ငါဟာငါမဟုတ္ေတာ႔သလို

သူ႔မ်က္တ၀င္႔မွာ
ႏွင္းရည္စိုလူး အိမ္မက္ဦးကို
ရက္ရာဇာနဲ႔ႏွိဳင္းျပခဲ႔ဖူးသူ...

ခဲဖ်က္တစ္တံုးလို အသံုးခ်ခံရတာေတာင္
နင္႔၀ါက်ေတြလွပပါေစရယ္လို႔သာ
ဆုေတာင္းေပးဖုိ႔သိသူ...

စကားထာလိုကိုယ္႔ကုိယ္ကိုယ္ျပန္ပုန္းရင္း
အဲ႔ဒီ႔ပါးခ်ိဳင္႔ေလး တခုအတြက္ဆို
ရာသီေတြကိုေတာင္အေရာင္ေျပာင္းပစ္ခ်င္ခဲ႔သူ....

ျမင္ေစခ်င္တဲ႔ေနရာတိုင္းမွာ သံေယာဇဥ္မွတ္တိုင္ေတြစိုက္ထူ
 စကၠဴ ျဖဴအျပံဳးတခ်က္သာေပး
သူမႏွလံုးေသြးကိုမွင္ေရလုပ္လို႔
နင္႔အတြက္ ကဗ်ာတပုဒ္ေရးထုတ္ျပဖို႔
၀န္မေလးသူ...

     ...........သူ .........
..................သူ................
.................................. သူ ................................
 


၀မ္းနည္းပါတယ္......

                       သူမ..................

                                                      ေသဆံုးသြားခဲ႔ပါျပီ


                                 ဇက္ကၾကိဳး                              &                                                        အန္နာ

အဆင့္ … အတန္း

အဆင့္ … အတန္း


ေတာ္ေတာ္ေပါတဲ့ထမင္းခ်ဳိင့္အလြတ္ေတြပဲ၊ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔လူသိမ်ားထင္ရွားတဲ့နာမည္ႀကီးတံဆိပ္ေတြကပ္ၿပီးေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းဦးရာကိုလွမ္းဆြဲလိုက္ၾကတာ၊ ထားပါေတာ့၊ အဲဒီလူႀကီးကလည္းဆံပင္အရွည္ႀကီးနဲ႔ကြမ္းကလည္းစားတတ္ေနေသးတာကိုး၊စတီးခ်ဳိင့္ဝယ္လာတယ္ဆိုၿပီးအိမ္အျပန္က် ခပ္ႂကြားႂကြားေလးကိုင္လာတယ္၊ လူေတြ႔တိုင္းပစၥည္းေကာင္းေၾကာင္းသိေစခ်င္တာနဲ႔ေျမႇာက္ေျမႇာက္ျပရတာခ်ဳိင္းေမႊးေတြေတာင္နာလို႔၊ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကဘယ္ဘတ္စ္ကားပဲစီးစီးေခၽြးမထြက္ပဲေနလို႔မွမရတာေလ၊ ခ်ဳိင္းေမႊးအစြန္အဖ်ားေတြဆီမွာေတာ့ေခၽြးေတြဟာသူတို႔ဘဝဇာတ္သိမ္းခန္းမွတ္တိုင္ေရာက္မေရာက္မသိႏိုင္ၾကေသးဘဲ တြဲလြဲကိုခိုစီးေနၾကတာ၊ ထင္ထားတဲ့အတိုင္းပဲလမ္းဆုံမွာကားပိတ္ေနမွာစိုးလို႔ကားဆရာကျဖတ္လမ္းကိုသုံးပါေလေရာ၊ ကေလးေတြကေမ်ာက္ရႈံးေအာင္ေဆာ့လို႔၊စက္ဘီးေတြေရာ၊ဆိုကၠားေတြေရာ၊ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ကအေဒၚခပ္ႀကီးႀကီးေတြရဲ႕ေနရာစုံခရီးသြားလုိ႔ရမယ့္ဆဲဆိုသံေတြေရာညံသြားေလတယ္၊ ရပ္ကြက္လူႀကီးဆိုသူကပုဆိုးတမ,မနဲ႔၊လမ္းထဲမွာထေနတဲ့ဗြက္ကိုလည္းၾကည့္ရေသးတယ္၊ဘယ္လိုက်/ပါတယ္ဆိုတဲ့တရားပဲျဖစ္ျဖစ္ စည္းကမ္းမဲ့ေမာ္ေတာ္ယာဥ္နဲ႔ေတြ႕ရင္အေငြ႕ပ်ံသြားတတ္ေသးတာပဲဆိုတဲ့နည္းပညာသစ္တစ္ခုကို ဂ်င္းေဘာင္းဘီဝတ္ဓာတုေဗဒေက်ာင္းသားေလးဟာသူ႔အေဖဆီကေနဂ်စ္ကန္ကန္ေကာက္ရလိုက္တယ္၊ လမ္းထိပ္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာဒီညအာႀကီးပြဲၾကည့္ဦးမယ္၊အပ်င္းေျပတယ္ဆိုရုံေလာက္ပါ၊ မမိုက္တတ္တဲ့သူမို႔အေစာႀကီးကတည္းကခ်ဲလ္ဆီးရိုက္ထားၿပီးသား၊ စားပြဲထိုးအစ္ကိုႀကီးက“သားႀကီးဆြဲမွာလား”လို႔ေမးတယ္၊ သူတို႔ကလည္းေမာ္ဒန္ဝါဒီပဲေလ၊ ဘယ္လိုခမ္းနားႀကီးက်ယ္တဲ့စကားလုံးအသုံးအႏႈန္းမ်ဳိးကိုမွမယုံၾကည့္ၾကေတာ့ဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္တုန္းကမ်ားအျငင္းဝါက်တစ္ခုခုကိုေျပာခဲ့ဖူးလို႔လဲဗ် ၊ေျဗာင္လိမ္ေျဗာင္စားေကာင္ပါပဲ၊ လမ္းေဘးကပိေတာက္ပင္ႀကီးကေတာ့ငုတ္တုတ္၊ ဒီႏွစ္ဖူးပြင့္လာမယ့္သူ႔သားသမီးေတြသူေတာ္ေကာင္း၊ သူေတာ္ျမတ္တို႔ဆီေရာက္ပါေစလို႔ပဲဆုေတာင္းေနတယ္၊ အရင္ႏွစ္ကသမီးေလးတစ္ေယာက္ကေတာ့နာမည္ရလာခါမင္းသမီးေခ်ာေလးဆီရုပ္ရွင္ရိုက္ရင္းနဲ႔ေရာက္သြားခဲ့တယ္တဲ့၊ ကိုယ့္နာမည္ကိုတစ္ေယာက္ေယာက္ဆီကယူလိုက္ရတာမ်ားလြယ္တယ္ထင္လို႔လား၊ ဂ်ာနယ္ေတြကေတာ့ပြဲၿပီးသြားလို႔ေနာက္တစ္ပါတ္(ပတ္)ၾကာတဲ့ထိေအာင္ေမးေနၾကတုန္းပဲ၊ ယားက်ိက်ိနဲ႔သူတို႔မို႔ေနတတ္တယ္ ၊ေနာက္ေက်ာမွာကေၾကာ္ျငာ၊ စာဖတ္တတ္တဲ့သူေတြကေတာ့ေကာင္းရာေကာင္းေၾကာင္းဝယ္ယူသုံးေဆာင္ပစ္လိုက္ၾကတယ္၊ Promotionကာလေလ၊ နည္းနည္းရွက္တတ္ရင္လည္းမိတ္ကပ္ထူထူလိမ္းထားလိုက္ရုံပဲ၊ ဖန္ခြက္အလြတ္ေတြလက္ေဆာင္ေပးေနတာလည္းပါတာေပါ့၊ ဘယ္သူကမွေတာ့ေရွ႕ကႏွစ္လုံးကိုလာမယူၾကပါဘူး၊ အလြတ္ႀကီးေတြပဲလာလာငမ္းေနၾကတာ၊ သနားပါတယ္ေကာင္ေလးေပါ့…၊ မင္းငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ဒီေလာက္ေသာက္ေနတာကိုယ့္ကိုယ္ကိုက်ီစားသန္လြန္းေနသလားလို႔၊ ထုံးစံအတိုင္းမူးယစ္ရာဂမႈနဲ႔သုံးညအခ်ဳပ္ခံရပါတယ္၊ ဒါေတာင္မွ…ကေလးအေဖစိတ္ေျပတာေစာလို႔၊ မဟုတ္ရင္…သူ႔အေမမွာႏွလုံးေရာဂါအခံရွိတာနဲ႔ေတာ့…အင္း…၊ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ဆြဲထိုးခံရမလိုသုံးခါျဖစ္ပါတယ္၊ အေဖရယ္၊အႀကီးေကာင္ရယ္၊အလတ္ေကာင္ရယ္…၊ ဒါကေတာ့ဦးရာလူေပါ့၊ ဘယ္သူကမွလည္းေလကုန္ခံၿပီးျပန္မျငင္းၾကပါဘူး၊ေလာေလာဆယ္မွာShopping Mallအႀကီးႀကီးထဲဝင္ၿပီးထမင္းခ်ဳိင့္အသစ္စက္စက္ကိုဝယ္ယူထားႏိုင္သူဦးေရတစ္မိသားစုလုံးမွာတစ္ေယာက္ပဲရွိေနေသးတာကိုး ၊နဖူးေရ၊ဒူးေရေကာင္းပုံမ်ား၊မိန္းမနဲ႔ကေလးသုံးေယာက္နဲ႔၊ဆံပင္အရွည္ႀကီးနဲ႔၊ကြမ္းကလည္းစားတတ္ေနသးတယ္…..။         ။





လင္းထက္ေအာင္

ေအာင္ႏိုင္သူတို႔ ဘြဲ႔ယူမည့္ အခမ္းအနာ;

ေအာင္ႏိုင္သူတို႔ ဘြဲ႔ယူမည့္ အခမ္းအနာ;


ရင္ခုန္သံမ်ား စီးေမ်ာရာေနရာတစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း သူႏွင့္ က၊ၽြန္ေတာ္မွလြဲ၍ ဘယ္သူမွမသိေသး။ ဓာတ္ပုံရုိက္လိုသူမ်ားသာ စီတန္း၍ေနသည္။ ပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္က ဓာတ္ပုံဆရာတစ္ေယာက္ကို ဤသို႔ေျပာဖူးသည္။
“မင္းတို႔ ဓာတ္ပုံဆရာေတြက ေလာကႀကီးရဲ ႔ သဘာဝအလွတရားေတြကို ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ပစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာပါကြာ...“


---------------။---------------





ကၽြန္ေတာ္္ ဆယ္တန္းေျဖၿပီး ေအာင္စာရင္းထြက္ခါနီးက ျဖစ္သည္။ မိဘေဆြမ်ဳိးမ်ားက ဝိုင္းေမးၾကသည္။
“ဘယ္ေက်ာင္းတက္မွာလဲ“

“အင္း... အမွတ္အေျခအေန အရေပါ့“

သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ေမးသည္။

“ငါ... ဂုဏ္ထူးထြက္ၿပီး အမွတ္မ်ားရင္ေတာ့ ေရေၾကာင္းပညာတကၠသိုလ္တက္ခ်င္တယ္၊အမွတ္မမွီရင္ေတာ့ လႈိိင္သာယာမွာ G.T.C ပဲ သြားတက္မယ္“

“ဟင္... မင္းဟာကလည္း ႏွစ္ခုလုံး အင္ဂ်င္နီယာေက်ာင္းႀကီးပဲ“

ကၽြန္ေတာ့္စကားမဆုံးခင္ သူတို႕က စတင္ေဝဖန္ၾကသည္။

“ခုေခတ္က ကြန္ပ်ဴတာေခတ္၊နည္းပညာေခတ္ကြ၊တစ္ကယ္လို႔ အဲဒါေတြလည္းမရရင္ေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာလည္းမတက္ခ်င္ဘူးကြာ...“

“ဒဂုံေပါ့ကြာ... ဒဂုံမွာေကာ... မင္းဘာေမဂ်ာယူခ်င္လဲ“

“အင္း... ငါဒဂုံမွာေတာ့ Psychoတက္ခ်င္တယ္“

“ဘာလို႔လဲ“

“လူတစ္ေယာက္က စိတ္နဲ႔သာ အရာရာကို လုပ္ေဆာင္ေနၾကရတာေလ၊လူကိုစိတ္ပဲ ဦးေဆာင္ေနတာမို႔လား။ဒါေၾကာင့္မို႔ ကိုယ္က စိတ္ပညာကို နားလည္ထားေတာ့ လူတစ္ကာနဲ႔ ဆက္ဆံေပါင္းသင္းတဲ့အခါမွာ ကိုယ္က တစ္ပန္းသာတာေပါ့ကြာ“

သို႔ေသာ္... ကၽြန္ေတာ္ မည္သည့္ေက်ာင္းကိုမွ တက္ေရာက္ခြင့္မရလိုက္ေခ်...။
---------------။---------------





တစ္ခါတုန္းက ရာဇဝတ္လူဆိုးတစ္ဦး ရွိခဲ့ဖူးပါသည္။ သူကား ေဖာက္ထြင္းေရး လည္းရ၏။ လူသတ္ႏႈတ္ပိတ္ျခင္းတြင္လည္း အဆအလြန္တစ္ရာမက ကၽြမ္းက်င္သူျဖစ္၏။ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္မႈတြင္လည္း ဘယ္ရဲစုံေထာက္ကမွ သူ႔ေနာက္ေၾကာင္း ရာဇဝင္ကို ေကာင္းေကာင္းမသိရေသးေပ။

“No man above the law“

ထိ္ုစကားတို႔ကို ရြတ္ဆိုၿပီးေနာက္ သူ... ရဲစခန္းတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္လာသည္။ မည္သူကမွ မဖမ္းဆီးရပါပဲႏွင့္ ျဖစ္သည္။ သူ႔ကို နာမည္ႀကီး သတင္းေထာက္တစ္ဦးမွ ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းခဲ့ပါသည္။

“ေၾကကြဲျခင္းနဲ႔ ငိုရႈိက္ခဲ့ညေတြ ဘယ္သူသိႏုိုင္မလဲ“

အိမ္လြမ္းသူဟု အမည္ရေသာ သီခ်င္းေအးေအးေလးကို ညည္းဆိုရင္း သူႀကိဳးစင္ေပၚသိုု႔ ကုေျႏၵရစြာ တက္လွမ္းသြားသည္။ တာဝန္ရွိ္သူမ်ားက ေဒါက္ျဖဳတ္ခါနီးဆဲဆဲတြင္...

“ခဏေနဦး! အခုတီဗြီမွာလာေနတဲ့ အစီအစဥ္ကို က်ဳပ္ၾကည့္ခ်င္တယ္“

သူ၏ ေနာက္ဆုံးဆႏၵကား ထိ္ုစကားမတိုင္ခင္က ကြက္လပ္ႀကီးျဖစ္ေနခဲ့သည္။
---------------။---------------

“သူဟာ တကယ္မရွိတဲ့ သူ႔ရဲ ႔လွဴဒါန္းမႈေတြကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားတာကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္လည္း ဒီလူဟာ စိတ္ဓာတ္မူမမွန္တဲ့ လူတစ္ဦးျဖစ္ေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ အခိုင္အမာ ေျပာရဲပါေသးတယ္“

နာမည္ႀကီး စိတၱေဗဒ ပညာရွႈင္တစ္ဦးမွ သူ႔အေပၚေဝဖန္မွတ္ခ်က္စကားမ်ား ဆိုေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္ ... စကားအားလုံးက သူသည္“စိတ္မႏွံ႔သူ” အရူးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနျခင္းတြင္သာ အဆုံးသတ္သြားသည္။

သူ... ထိုလူကို ၾကည့္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းတြန္႔ရုံသာ တစ္ခ်က္ၿပဳံးခဲ့သည္။
---------------။---------------


ဟိုးငယ္ငယ္ေလးတည္းက ေပါင္းသင္းလာခဲ့ေသာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ ႔ ငယ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးသည္ ယခုအခါ... နာမည္ႀကီးေရွ႔ေနတစ္ဦးျဖစ္ေနေခ်ၿပီ။ သူကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရေသာ အမႈတိုင္းေအာင္ႏိုင္ေန၍ မဟုတ္။ သူ၏ေမးကြင္း၊ေမးကြက္မ်ားသည္ အမႈရင္ဆိုင္ေနရသူတိုင္းကို အက်ပ္ရိုက္သြား ေစႏိုင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ထိုနာမည္ႀကီး စိတၱေဗဒ ပညာရွင္ႀကီးႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတို႔ ကၽြန္ေတာ့္ေရွ ႔တြင္ဆုံမိၾကေသာအခါ...

“ေက်းဇူးအမ်ားႀကီး တင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ၊ဆရာ့ရဲ ႔ ယူဆပုံေတြဟာ အျပင္ေလာကရဲ ႔ လူေတြမွာရွိတဲ့ စိတ္ေနစိတ္ထားေတြနဲ႔ တစ္ထပ္တည္းပါပဲ...“

“မလိုပါဘူး ေမာင္ရင္ေလးရယ္...၊မင္းကလည္း ပါးနပ္လြန္းတဲ့ စကားလုံးေတြနဲ႔ ငါ့ဆီက သိခ်င္သမွ်ေတြကို ရေအာင္ေမးသြားခဲ့တာပဲ မဟုတ္လား၊ဒါေတြ က မင္းအမႈလိုက္တဲ့အခါမွာ နည္းနည္းေလာက္ အသုံးဝင္တယ္ဆိုရင္ပဲ ငါကေက်နပ္ပါတယ္“

“နည္းနည္းမဟုတ္ပါဘူး ခင္ဗ်ာ၊အမ်ားႀကီးကိုပဲ အသုံးဝင္ပါတယ္၊ဒါနဲ႔... ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ဆုံးေမးခြန္းေလးတစ္ခုေလာက္ ထပ္ေမးလို႔ ရမလားမသိဘူး“

“အင္း... ရတာေပါ့၊ေမးေလ...“

“ဆရာႀကီးက ကိုယ့္ရဲ ႔ယူဆခ်က္ေတြ၊အသိပညာေတြနဲ႔ လူေတြရဲ ႔ စိတ္အေျခအေနကို လုံးဝတြက္ျပႏုိင္ခဲ့တယ္ေနာ္၊ဆရာႀကီးရဲ ႔ ပညာေတြနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေရာ... ဘယ္လိုမ်ား ေကာက္ခ်က္ခ် ထင္ျမင္ယူဆထားလဲ မသိဘူး...“

“အဲ... ဒါက...“

ထိုပါေမာကၡႀကီးတြင္ ေလမ်ားရုတ္တရပ္ ရွားပါးသြားပုံရသည္။ ထိ္ုစကားအစုအကြဲတို႔မွလြဲ၍ ေနာက္တစ္ေန႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေသေၾကာင္းႀကံစည္သည္အ ထိ မည္သည့္စကားကိုမွ် ထပ္မံ၍ မေျပာဆိုသြားေတာ့ေခ်။

လြန္ခဲ့ေသာ လအနည္းငယ္က ကၽြန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္သည္ ဇာတ္လမ္းေခြတစ္ေခြကို အတူတူၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ အိမ္မွထြက္ေျပးလာခဲ့ ေသာ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္၏ ဘဝအသိအျမင္မ်ား မွားယြင္းကာ မလွမပ မိုက္ဇာတ္သိမ္းရပုံကို ရုိက္ကူးတင္ျပထားခဲ့ေသာ အေခြေလးျဖစ္ပါသည္။
---------------။---------------

ယခု ကၽြန္ေတာ္... မနက္မိုးလင္း အိပ္ယာမွႏိုးထသည္ႏွင့္ မ်က္ႏွာသစ္ပါသည္။ မ်က္ႏွာေလး ၾကည္လင္ရွင္းသန္႔ေနဖို႔ မဟုတ္ပါ။ ၿပီးေနာက္... သြားမ်ား ကို ေဆးေၾကာတိုက္ခၽြတ္ပါသည္။ သြားမ်ား ျဖဴေဖြးႀကံ့ခိုင္ေနေစဖို႔ မဟုတ္ရပါ။
လူသည္... ကိုယ့္မ်က္ႏွာကို ကိုယ္သစ္မွ ကိုယ့္မ်က္ႏွာကို ထိေတြ႕ကိုင္တြယ္ခြင့္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ကိုယ့္သြားကို ကိုယ္တိုက္မွ ကိုယ့္သြား၏ အေျခအေန ကို သိနားလည္ခြင့္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ကိုယ့္အလုပ္မ်ားကို ကိုယ္သာလုပ္ၿပီး ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္သာဆန္းစစ္ၾကည့္လွွ်င္ေတာ့...


“ပန္းကေလးမ်ား ပြင့္ေတာ့မည္၊ဖူးတံ ဝင့္လို႔ခ်ီ
ေနျခည္မွာ ေရႊရည္ေလာင္း၊ငါတို႔ စာသင္ေက်ာင္း“

ဟုတ္ကဲ့...။ အိမ္မွထြက္ခြါလာၿပီးေနာက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဘဝေက်ာင္းေတာ္ႀကီးထဲသို႔ ေစလႊတ္ၿပီး ကိုယ္လုံးေပၚၾကည့္မွန္တစ္ခ်ပ္ ဝယ္ယူခြင့္ရရန္ ႀကိဳးစား သင့္ပါေသးသည္။ ။










နိယာမတို႔ မရွိတဲ့ ဖန္ခြက္


မေဝဝါးခ်င္စမ္းပါနဲ႔ဒီလမ္းမႀကီးကို မင္းက...
ေစစားခ်င္သလို ေနခိုင္းထားလို႔ရပါတယ္...

လမ္းေပ်ာက္ေနလို႔လား
အင္း... တစ္ခ်ဳိ ႔ေနရာေတြမွာ လမ္းမရွိဘူး
ေက်ာက္ေတာင္ကိုထြင္း ပင္လယ္ကို နင္းျဖတ္ၿပီးမွ
ကိုယ့္လမ္းမီးကို ကိုယ္ပဲဖြင့္ရမွာ...

ဘယ္သူလာေခၚေနတာလဲ
ထားလိုက္ပါ... သူ႔ကိုသိုလ္နဲ႔သူ သြားလိမ့္မယ္
အခ်ိန္တန္ရင္ မင္းလုပ္ရမွာက
ကိုယ့္မ်က္ႏွာကို ကိုယ့္ဘာကို သစ္ဖို႔ပဲ...

ဒီလိုနဲ႔...
ကိုယ့္သမိုင္းစာမ်က္ႏွာသစ္ကို
ကိုယ္ပိုင္တဲ့ ကညစ္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔
မီးေမာင္းေကာင္းေကာင္းထိ္ုးျပ
ဖန္တီးလို႔မရ၊ ဖ်က္ဆီးလို႔မရတဲ့ သံလိုက္လႈိင္းဟာ...
မင္းပဲ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္.....။ ။

ငါတို႔အစ္ကိုက အလင္းေရာင္သြားဝယ္ေနတုန္းပါ

ငါတို႔အစ္ကိုက အလင္းေရာင္သြားဝယ္ေနတုန္းပါ



တစ္ခုခုကို သေဘာတူလိုက္သင့္ၿပီဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔

စားပြဲဝိုင္းကထိုင္ခုံမွာ ျဖစ္သလိုဝင္ထိုင္လိုက္ပုံရတယ္

ငါတို႔ကေတာ့ မဆာေသးဘူး

သူမကိုေမးၾကည့္ ဆာၿပီလားလို႔

အမွန္ဆို စားပြဲဝိုင္းအလယ္မွာ ဖေယာင္းတိုင္တစ္ေခ်ာင္းေလာက္ ရွိေနသင့္တာ

ထားပါေတာ့... ေျပးဝယ္ရင္ေတာင္ မမီေလာက္ေတာ့ဘူး

ဒီအခ်ိန္ဆို အလင္းေရာင္ေရာင္းတဲ့ဆိုင္ေတြ ပိတ္သြားေလာက္ၿပီ

ဘဲဥခ်ဥ္ရည္ဟင္းကိုစားဖို႔ ေစာင့္ေနတာပဲ

ဇြန္းနဲ႔ခက္ရင္းမရွိလည္း ရေလာက္ပါတယ္

သူမကညေနစာစစားဖို႔ ထေျပာေပမယ့္လည္း

လာရမယ့္တစ္ေယာက္ ေရာက္လာတဲ့အထိေစာင့္ရဦးမယ္

ဘဲဥခ်ဥ္ရည္ဟင္းက တစ္ဖတ္ပိုေနတယ္ေလ

ငရုတ္သီးစိမ္းနဲ႔ ပဲလင္းေျမြသီးကိုသိဖို႔

ဖေယာင္းတိုင္မီး ဘယ္ေလာက္ထိလိုႏိုင္မလဲ ?

ဆိုင္ေတြပိတ္သြားၿပီ

ေရာက္လာရမယ့္တစ္ေယာက္က ျပန္မလာေသးဘူး

အေနအထားက အံကိုက္ေပမယ့္

သြားနာေနတဲ့ထိုင္ခုံ လြတ္ေနတုန္းပဲ

ေျပာခ်င္တဲ့သေဘာက ထိုင္ခုံဟာၾကမ္းျပင္နဲ႔ထိမိေနၿပီး

သြားနာေနတဲ့တစ္ေယာက္ ေရာက္္မလာေသးတာပါ

ထားပါေတာ့... မလိုအပ္တာေတြ ေခါင္းထဲမထည့္နဲ႔ေတာ့

ဘဲဥခ်ဥ္ရည္ဟင္းစားရဖို႔က အဓိကပဲ

ငါတုိ႔သူမကို ၾကည့္တယ္

သူမဟာငါတို႔ကို ျပန္မၾကည့္ခင္မွာ

ဖေယာင္းတိုင္မီးဟာ တံခါးပြင့္ၿပီးၿငိမ္းသြားတယ္

တံခါးဖြင့္လိုက္တဲ့အတြက္ ေလေတြတိုက္ၿပီးၿငိမ္းသြားတာပါ

သူမနားမလည္မွာစိုးလို႔ ငါတို႔ျပန္ၿပီးရွင္းျပတာ

လူစုံၿပီဆိုရင္ေတာ့ ငရုတ္သီးစ္ိမ္းေရာ ၊ ပဲလင္းေျမြသီးပါမပါတဲ့

ဘဲဥခ်ဥ္ရည္ဟင္းကို ငါတို႔စစားလို႔ရၿပီ




အဲ... ေနဦး !

အလင္းေရာင္သြားဝယ္ေနတဲ့ေကာင္

သြားနာေနလို႔ ျပန္မလာေတာ့ဘူးတဲ့ ။          ။





လင္းထက္ေအာင္

ေရေမႊးဖ်န္းစက္

ေရေမႊးဖ်န္းစက္

အာရုဏ္တက္ မနက္ခင္းမွာႏိုးလာေတာ့ အာရုံေၾကာမွာ တစ္ခုခုျဖစ္ေနၿပီမွန္း သိလိုက္တယ္
အစာအိမ္ထဲ တြားသြားဝင္လာတဲ့ က်ားနဂါးတစ္ေကာင္
သူ႔ပါးစပ္ထဲမွာ အစြယ္ေငါေငါေလးေခ်ာင္းကလြဲလို႔ က်န္သြားေတြဟာ အသက္မျပည့္ၾကေသးဘူး
ရုတ္တရပ္ တိမ္ကင္းစင္သြားေတာ့ ေနေရာင္က လင္းလာတယ္
အား... ငါမအားေသးဘူး ( ေသဖို႔ ၊ စားဖို႔ ၊ အသုဘလိုက္ပို႔ဖို႔ )
အိမ္ေဖာ္ေကာင္မေလးကုိပဲ Memory ေစ်းျခင္းေတာင္းတစ္ေစာင္ေပးၿပီး
မႏုႆပူေဖာင္းေတြၾကားထဲ အေပါက္ေပါက္အလွ်ဳိလွ်ဳိ လႊတ္လိုက္တယ္
သတိထား ၊ လမ္းထိပ္က ေညာင္ပင္ေအာက္မွာ သြားရင္း၊လာရင္းဗိုက္နာလာႏိုင္မယ့္ အရိပ္တစ္ရိပ္က ေစာင့္ေနၿပီ
အနားကပ္လာၿပီဆိုတာနဲ႔ အုန္းလႈိင္းစည္းပါဝါအတြင္းအားနဲ႔ ဆြဲငင္ပစ္
အေျခအေနမဟန္ရင္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ျပြတ္စုပ္ေခၚ
ဒီမွာ လာၾကည့္ၾကစမ္းပါဦး ၊ ေညာင္ျမစ္အပုပ္ေတြကို ေထြရာေလးပါးေၾကာ္စားတတ္တဲ့တစ္ေယာက္ ေခြ .. ေခြ .. ေလး ....
ေဘာလုံးပြဲေတြကိုလည္း တုတ္ေထာက္ခုန္,ခုန္ၾကည့္ခဲ့တယ္
ငါတို႔လိုခ်င္တဲ့ သမာပတ္သားေရသားမ်ဳိး ရွာလို႔မေတြ႔ေသးဘူး
ကၽြန္မကို ေျပာပါ ၊ ဆန္ . ဆီ . ဆား . ငရုတ္ . ၾကက္သြန္ အကုန္လုံး ဂိုေဒါင္ထဲသိပ္သိမ္းထားၿပီးၿပီ
ေရာ္ ... ေရာထားတဲ့ ရင္ခံသံေတြက အိမ္အျပန္လမ္းမေပၚမွာ ကီးေၾကာင္ေကြးေၾကာင္နဲ႔
ဘယ္လိုမ်ဳိး ေခ်ာင္းဆိုးေပ်ာက္ေဆးေတြကို အိမ္သာကၽြင္းထပ္တူးခုိင္းရဦးမလဲ
ဒါကစကၤာပူက ပို႔လိုက္တာ ၊ စိန္နားကပ္ပန္ထားရင္းနဲ႔မွ ေသာက္လို႔ရတဲ့ အဖိုးတန္ေဆး
ကၽြန္မဘာမွမသိပါဘူးဆိုတဲ့ မ်က္ေတာင္ေကာ့ရြဲႀကီးေတြဆီမွာ ဘဝင္ျမင့္ေရာဂါဝင္ေနတဲ့ သွ်ားေစာင္းလက္ပတ္ေတြ တင္ေနတယ္
ဟုတ္တယ္ သားႀကီး ၊ အမွန္အတိုင္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ မင္းႏွာေခါင္းက ဗို႔အားသိပ္မျပည့္ေသးဘူး
မီးရထားတစ္စင္းက MRTV-4 ဆိုတဲ့ မိုက္ခြက္ကိုကိုင္ၿပီး ဝင္ဗ်ဴးတယ္
ငါတို႔ေမြးတဲ့ ေဘာင္းဘီဝတ္စာေျခာက္ရုပ္ဟာ “အာဟုနႏၵ” ေရတံခြန္ထဲ ထိုးက်သြားၿပီဆို
အဲဒီမွာ ကာေမသုမိစာၦစာရကံထုိက္ရေတာ့မယ့္ လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီးေတြဟာ လွ်ာတျပင္ျပင္ျဖစ္လာတယ္
နဂိုကတည္းက ေဘာင္းဘီမတိုမရွည္ေတြမွ ဝတ္ခဲ့ဖူးသားပဲ
ဒီလုိသိပၸံနဲ႔ နည္းပညာေခတ္ႀကီးထဲမွာ ရွင္ကၽြန္မလက္ကို ကိုင္ပုံကိုင္နည္းမမွန္ဘူးဆိုရင္ေတာ့
ၿဗိတိန္ေငြစတာလင္ေပါင္တစ္သန္းေပးရမယ္
သြားၿပီဆိုတာ မ်က္ႏွာေတာ့ သစ္လို႔ၿပီးသြားၿပီ
မေန႔ညက ဆက္မက္ဖို႔က်န္ေသးတဲ့ အထူးသံေယာဇဥ္တင္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အေၾကာင္း ရင္ခုန္သံဇာတ္လမ္းကိုေတာ့
ေရေမႊးနည္းနည္းဖ်န္းထားရဦးမယ္
ဆူပူမႈေတြလုပ္လြန္းတဲ့ အိမ္ကေမ်ာက္ေလာင္းေလးေလးေကာင္ကို ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဆီ တစ္ပါတ္(၇)ရက္ေတာ့ ပို႔ေပးဖို႔ေကာင္းၿပီ
မစၥတာ ဝမ္တိန္ေရွာင္ ... ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ေစ်းကို မဆစ္ေတာ့ဘူး ၊ ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ၾကေတာ့ ခင္ဗ်ားမယားငယ္ေလးနဲ႔
အီစီကလီလုပ္ေနတုန္း အဲဒီသတင္းကို ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ေစ်းအတိုင္းပဲ ခင္ဗ်ားမိန္းမဆီမွာ ျပန္သြားေရာင္းမယ္
အစဥ္အလာအရ ေသြးပ်က္ျခင္း ၊ ေသြးစီးျခင္း ၊ ေသြးလဲျခင္း ... ၊ ကၽြန္မကေတာ့ (၁၄)ရက္ေလာက္လိုေသးတယ္
ဒီလမွဟိုဒင္းမျဖစ္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီတရုတ္အဖိုးႀကီးကို အပိုင္ခ်ည္လို႔၊တြယ္လို႔ရၿပီ
ထမင္းေၾကာ္နဲ႔ဇလန္ဖားသီးကိုပဲ အပီဆြဲစားပစ္လိုက္တဲ့ ထမင္းဇလုံဟာ အိုးတိုက္ဖြဲဲျပာနဲ႔ပဲ လမ္းမွာေတြ႔တာပဲ
ဘယ္လိုလဲ ေနေကာင္းရဲ႕လား ၊ တုိက္ရပါမ်ားလြန္းၿပီျဖစ္တဲ့ အုန္းဆံဖတ္ကေတာ့ ထိ္ပ္ေျပာင္ေနတယ္
စပ္ၿဖီးၿဖီးၿပဳံးရင္း ကမာၻ႔ေျမပုံေပၚက ဗင္နီဇြဲလားႏိုင္ငံကို လက္ညႈိးနဲ႔ ေထာက္ျပလိုက္တယ္
အမွန္တကယ္ေတာ့ ဘာမွသိလို႔မဟုတ္ပါဘူး ၊ အိမ္ငွားကလည္း ဒီအိမ္ေပၚမွာ ေဆးေပါ့လိပ္ေသာက္ခြင့္ရွိတာပဲေလ
တစ္ပါတ္အတြင္းမွာတင္တဲ့ ရုံတင္ဇာတ္ကားစာရင္းကို ၾကည့္လို႔ၿပီးသြားၿပီလား
မ်က္လုံးေတြကို ပရုပ္ဆီလူးၿပီး မွိတ္ပစ္လိုက္ေတာ့ ၊ မင္းတို႔ေကာင္ေတြ ...
ေဆးေပါ့လိပ္တို႔ ၊ စီးကရက္တို႔ကို 'မင္းန႔ဲ ၊ ငါနဲ႔' သုံးၿပီး မေျပာၾကနဲ႔ ၊ သူတို႔ေတြက ႏွစ္ရွည္လမ်ားေပါက္ေရာက္ခဲ့ရတဲ့
သစ္ပင္ေတြရဲ႕ အေသြးေတြ ... အသားေတြ ...
အိမ္ရွင္က အိမ္ေပၚေဆာင့္ေအာင့္ၿပီး တက္ခ်လာမယ္ ၊ သူ႔ပါးစပ္ထဲမွာ စားလို႔၊ဝါးလို႔ မၿပီးဆုံးေသးတဲ့ ေရေမႊးဖ်န္းစက္ႀကီး
တစ္ပိုင္းတစ္စနဲ႔ ..... ။ ...။


လင္းထက္ေအာင္


သူမရဲ႕ ငယ္နာမည္ဟာ သစ္ပင္တစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း .................................................. ကိုယ့္ငယ္ထိပ္မွာ စိမ္းလန္းပြင့္ျဖာ မေန

သူမရဲ႕ ငယ္နာမည္ဟာ သစ္ပင္တစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း
.................................................. ကိုယ့္ငယ္ထိပ္မွာ စိမ္းလန္းပြင့္ျဖာ မေန



လူေရာပုလင္းပါ ခြက္ခြက္လန္
အျမည္းဖတ္ေတြဟာ ေပ်ာ့အိေလးတြဲ႔က်လာၿပီး ျမည္းသတၱဝါလို ေခါင္းေတြငိုက္စိုက္
မအိပ္ျဖစ္တဲ့ ညဘက္ေတြနဲ႔အတူ တေရးေရးမကေတာ့တဲ့ မုတ္ဆိတ္က်င္စြယ္ေတြ
သူမ်ားမ်က္ခုံးေမႊးေပၚ ကိုယ္ဟန္ျပလမ္းေလွ်ာက္တတ္တဲ့သူမကို အဲဒါေလး ၿမဳိးၿမဳိးျမက္ျမက္ ရသြားေစခ်င္တာပါ
ကဗ်ာေတြဟာ ေတာ္ရိေလ်ာ္ရိ ခါးခ်ဥ္
နာရီေတြထဲ ခါခ်ဥ္ေတြဝင္ၿပီး အခ်ိန္ေတြကို ခ်ဥ္ခ်ဥ္ခါခ်
ကိုယ့္စိတ္ဓာတ္ဟာ ေဆာ္ဒါထဲေပ်ာ္ဝင္သြားၿပီး ေလသက္လိုမႈ ရာခုိင္ႏႈန္းမ်ား ဦးေႏွာက္ထဲတက္ေရာက္
ဒါဟာ နာမည္သက္သက္ပဲ
ဖန္ခြက္ႏႈတ္ခမ္းက တဖန္ျပန္ခြက္ထိုးခြက္လန္ ရယ္ျပန္ေရာ
ဆံပင္ရွည္ေတြ ေနာက္ကိုလန္က်သြားေအာင္လို႔ သူမနာမည္နဲ႔ ရိုက္ခ်လိုက္တယ္
( ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ဟစ္ပစ္ရမယ္ဆိုတာ ေမ့ေနခဲ့ )
လမ္းေလွ်ာက္ပုံသိပ္တတ္လြန္းတဲ့ သူမကို ပုလင္းထဲထည့္ထားခ်င္ေပမယ့္
လမ္းသလားတတ္လြန္းတဲ့ ကိုယ့္ေၾကာင့္ ေယာင္ယမ္းၿပီးေမာ့ခ်ပစ္လိုက္မိမွာ စိုးရိမ္ရတယ္
သူမဟာလည္း ကိုယ့္ခံတြင္းနံ႔ကို ခံႏိုင္မယ္မထင္ဘူး
အျမည္းတစ္ဖက္ကို ေတာ္ရိေလ်ာ္ရိ ေကာက္ဝါးလိုက္တယ္
ေသြးေၾကာထဲမွာ ျမည္းသတၱဝါဟာ အီစိမ့္သြား
ကိုယ္ဟာမ်က္ႏွာကို တျခားေနရာလႊဲၿပီး ေရအိုင္ထဲ ခဲတစ္လုံးပစ္ထည့္လိုက္တယ္
သူမနာမည္ဟာ ကိုယ့္ငယ္ထိပ္မွာ ၿမံၿမဲစြာေပါက္ေရာက္
ဆြဲႏႈတ္လိုက္ရင္ ကို္ယ့္ငယ္ထိပ္ပါေပါက္သြားမယ္
ျမင္ေနရတဲ့ ေရအိုင္ထဲမွာပဲ ေျခေဆး ၊ ငါးစာေလးေတြေကၽြး (ပုလင္းထဲက ျမည္းသတၱဝါကို)
သူမဟာ ကိုယ့္ေျခမ်က္စိေရွ႕မွာပဲ လွလွပပလမ္းေလွ်ာက္သြားတယ္
ခဲလုံးပစ္ခ်လိုက္တယ္လို႔ထင္ေနခဲ့တဲ့ ငါးစာေကၽြးေနမိတဲ့ ေရအိုင္တစ္ဖက္မွာ
ပန္းကန္ထဲမွာ ကတ္သီးကပ္ဖဲ့က်န္ေနတဲ့ အျမည္းကတစ္ဖက္
ပုလင္းထဲမွာ သူမနာမည္ဟာ စိမ္းလန္းပြင့္ျဖာမေနဘူး
ကိုယ့္ငယ္ထိပ္ကို ခါခ်ဥ္ေတြ တရြရြသြားေနတဲ့လက္နဲ႔ ျပန္စမ္းသပ္မိတယ္
သူမရဲ႕ငယ္နာမည္ကို ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ေခၚပစ္ရမယ္ဆိုတာ မုတ္ဆိတ္က်င္စြယ္ေတြနဲ႔အတူ ေမာ့ေလ်ာ့ေနခဲ့
ျမည္းသတၱဝါဟာ ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းပဲ့ကိုၾကည့္ရင္း ခြက္ခြက္လန္ ရယ္ေမာရႈံ႕မဲ့ျပတယ္
သစ္ပင္တစ္ပင္လမ္းေလွ်ာက္တာလွေၾကာင္းကို ကိုယ့္ဆီဘယ္သူမွ လာသတင္းမေပး ..... ။       ။





လင္းထက္ေအာင္


အဲဒီတုန္းကကို အႀကြင္းမဲ့ ယုံၾကည္တယ္

အဲဒီတုန္းကကို အႀကြင္းမဲ့ ယုံၾကည္တယ္


အခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ Asya နဲ႔

ပင့္တင့္ခြံ႔ေကၽြးေသာ ႏႈတ္ခမ္းဖူးေလးေတြကို အလိုက္သင့္စားသုံး

မေဆးေလွ်ာ္ျဖစ္တဲ့ အလင္းေရာင္ခပ္ရွည္ရွည္ေတြနဲ႔

သူမလက္သည္းခြံေလးေပၚ ခဲဖ်က္ကေလးတင္ၿပီး

တယုတယပြတ္သပ္ေနခဲ့တယ္ ။





အေသြးအသား ၊ အေရျပားေတြနဲ႔

ျခားနားပစ္လို႔မရေတာ့တဲ့ ႏွလုံးေသြးေၾကာေတြ

မွတ္တိုင္အိုတစ္ခုကေန ထြက္ခြါမႈမျပဳသက္ေတာ့မယ့္

သံသရာရထားတစ္စင္း ...






Asya ေျပာတဲ့ ဝိညာဥ္ေတြအေၾကာင္း

ကိုယ္ .... လက္သည္းညွပ္ရင္းလည္း နားေထာင္

သက္မဲ့အရာေတြကို ဆက္သြယ္ထားတဲ့ စကားတီးတိုးသံေတြ

ေဘးပတ္လည္းဝန္းက်င္က အေငြ႔,ေငြ႔ေတြဟာ

တေငြ႔ေငြ႔

ၿငိမ္ သက္ ေအး ဆိတ္ ...







အဲဒီတုန္းကကို အၾကြင္းမဲ့ ယုံၾကည္တယ္

Asya ဟာ အနမ္းေတြနဲ႔ ပိုိပိုလိုလိုေဖးမတတ္ခဲ့လြန္းလို႔

ကိုယ္ဟာ...

ေျချပတ္ .... လက္ ျပတ္ .....။       ။





လင္းထက္ေအာင္

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ေဒါက္တာမိသားစု

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ေဒါက္တာမိသားစု

စကားလုံးေတြ အရမ္းမ်ားေနလို႔ျဖစ္မယ္
ကၽြန္ေတာ္ အခုမွစျမင္ဖူးတဲ့ ခင္ဗ်ားကို မမွတ္မိဘူး ေဒါက္တာ...
၀မ္းနည္းစရာ စကားတစ္ခြန္းေလာက္ေျပာခ်င္တာက
ဟုိေရွ႕ဆိုင္းဘုတ္ထဲက ခင္ဗ်ားရဲ႕နာမည္ထက္စာရင္
ခင္ဗ်ားရဲ႕ဘြဲ႔ကပဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို လူသားပိုဆန္္ေစမလားလို႔။

ဟုတ္တာေပါ့ ေဒါက္တာ...
ကၽြန္ေတာ့္ကို စိတ္ၿငိမ္ေဆး အရင္ထိုးေပးရမွာေပါ့
အပ္ႀကီးႀကီးနဲ႔ထိုးပါ ေဒါက္တာ...
ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ မူးယစ္ေဆး၀ါးသုံးေနရင္း
ေရွာ့ခ္ရလို႔ ေရွာလ္သြားတာကို ျမင္မိၿပီးကတည္းက
ကၽြန္ေတာ့္စိတ္၀ိညာဥ္အေခါင္းဟာ အပ္ေသးရင္ နာ...တယ္။

ကၽြန္ေတာ္ ညဘက္ေတြဆို အိပ္ဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ေဒါက္တာ...
တစ္ခုခုက ကၽြန္ေတာ့္ကို အရမ္းေအးျမေနေစတယ္လို႔ ခံစားရတယ္
အဲဒါနဲ႔ ၿခံေစာင့္တစ္ေယာက္ ထပ္ေခၚလိုက္တယ္
သူက မနက္(၅)နာရီ ပတ္၀န္းက်င္ဆို အလုပ္စဆင္းၿပီ
ကမာၻႀကီး၊ေလာကႀကီးအပါအ၀င္ ကၽြန္ေတာ့္ကို
အူေၾကာင္ေၾကာင္လက္ေတြနဲ႔ ေပြ႔ဖက္ေစာင့္ေရွာက္တယ္
ကၽြန္ေတာ္လည္း အိပ္တယ္။

ဘာထပ္ျဖစ္ေသးသလဲဆိုေတာ့...
အခုတေလာ ကၽြန္ေတာ္ ဆီးသိပ္မထိန္းႏိုင္သလိုပဲ ေဒါက္တာ...
အဲဒါနဲ႔ပဲ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူေလးတစ္ေယာက္ကို ကၽြန္ေတာ္...
မဟုတ္ပါဘူး xxx မလုပ္ပါဘူး xxx မင္းထင္သလို ငါမယုတ္မာဘူး xxx
အဲဒီသီခ်င္းေလး ေကာင္းတယ္ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္ႀကဳိက္တဲ့ နန္းရင္း၀န္ဇာတ္သမားႀကီးက မူးမူးနဲ႔ေျပာတယ္။

ဟုတ္တာမွ သိပ္ဟုတ္တာေပါ့ ေဒါက္တာ...
မိုးေကာင္းကင္ႀကီးကို ငရဲအိုးထဲ ထည့္ေၾကာ္မယ့္ေန႔
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူေလးနဲ႔
အခန္းထဲကို နမ္းေနရင္းနဲ႔ ၀င္... ၀င္...။

ေဒါက္တာ... အဲဒီေလာက္ဆို ခင္ဗ်ားေရာဂါအေျခအေနကို ကၽြန္ေတာ္ သေဘာေပါက္ၿပီထင္ပါတယ္
မမွားပါဘူး ေဒါက္တာ... မမွားပါဘူး
အဲဒီေကာင္မေလးဟာ အဲဒီတုန္းက ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူစစ္ေလးပါ
ငွက္ေပ်ာသီး စားၾကည့္ပါ ေဒါက္တာ...
ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ တကၠသိုလ္တက္ခ်င္တဲ့ အိပ္မက္ဟာ
အရမ္းကိုမွ ဆြတ္ပ်ံ႕လြမ္းေမာဖြယ္ ေကာင္းလွပါတယ္ေလ။

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ နာမည္ထက္စာရင္
ေဒါက္တာ့အေမရဲ႕ အပ္ခ်ဳပ္သမႀကီးဆိုတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ကပိုၿပီး
ေဒါက့္တာကို လူလားေျမာက္ေစခဲ့တာေပါ့ေနာ္။

မ်ဳိးရိုးဗီဇေသြးဆိုတာ မ်ဳိးဆက္တစ္ဆက္စီေက်ာ္ၿပီး ငုပ္လွ်ဳိးလိုက္၊ေပၚထြန္းလိုက္နဲ႔
ကၽြန္ေတာ့္အေဖရဲ႕ တိုင္းရင္းေဆးသမားေတာ္ဆိုတဲ့ ရာထူးရာခံ
ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူေလးရဲ႕ ပညာတတ္ျဖစ္လာခ်င္တဲ့ စိတ္ဆႏၵ၊ေလာဘ
ဘယ့္နွယ္လဲ... ေဒါက္တာ...
ကၽြန္ေတာ္ ေစ်းထဲကအလစ္သုတ္လာခဲ့တဲ့ ငွက္ေပ်ာသီး... ခ်ဳိရဲ႕မဟုတ္လား?

ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ခါးမွာ မွဲ႔နီတာရဲေလး (၃)လုံးရွိေနတာဟာ
စတီဖင္ေဟာ့ကင္းျဖစ္ခဲ့တဲ့ မိုတာႏ်ဴရြန္းေရာဂါမ်ားလား ေဒါက္တာ...
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကၽြန္ေတာ့္ရင္ေတြ အရမ္းခုန္ေနခဲ့တာဟာလည္း
မိုးေကာင္ကင္ႀကီးဟာ ငရဲအိုးထဲ ထည့္ေၾကာ္ခံရမွာမို႔လား ေဒါက္တာ...
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ေရာဂါကို စားသုံးသူေတြၾကား
ပ်ံ႕ပ်ံ႕ႏွံ႔ႏွံ႔ ေရာက္ရွိသြားေစခ်င္တယ္ေလ။

နန္းရင္း၀န္ႀကီး မူးမူးနဲ႔သီခ်င္းေအာ္ဆိုေနခ်ိန္မွာ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူေလးက
ငရဲအိုးထဲ ထည့္ေၾကာ္ထားတဲ့ ေကာင္းကင္ပူပူစားခ်င္ေၾကာင္း
ကၽြန္ေတာ့္ကို ပူ... ဆာ... တယ္
သူမအတြက္လည္း အပ္ႀကီးႀကီးျပင္ထားပါ ေဒါက္တာ...။

ကၽြန္ေတာ္ေကၽြးတဲ့ ငွက္ေပ်ာသီးကို စားၿပီးသြားရင္ေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္ကိုေဒါက္တာ ေမတၱာစစ္နဲ႔ ခ်စ္ကိုခ်စ္ေပးရေတာ့မယ္
ဒါဟာ... အပ္ခ်ဳပ္သမႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပညာတတ္သားအေနနဲ႔
လိုက္နာေဆာင္ရြက္ရမယ့္ ရာဇ၀ံသတစ္ခုပဲ ေဒါက္တာ...။

ကၽြန္ေတာ္... စမ္းသပ္ၾကည့္ရသေလာက္
ေဒါက္တာ့မွာ စကားလုံးေတြ အရမ္းမ်ားေနသလိုပဲ
အခုမွစျမင္ဖူးတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို မွတ္မိလာႏိုင္ပါ့မလား ေဒါက္တာ...
ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္... ေဒါက္တာ့အတြက္ပါ... အပ္ႀကီးႀကီး... တစ္ေခ်ာင္းေလာက္.....။...။



လင္းထက္ေအာင္






အသင့္စားသံုးႏိုင္ေသာ ညေနခင္းေထာင့္ခ်ိဳး

အသင့္စားသံုးႏိုင္ေသာ ညေနခင္းေထာင့္ခ်ိဳး




ေရွ့တန္းမွာ က်ဳပ္တို ့ ခင္ဗ်ားတို ့ေတြ

ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ေတာင္ကုန္းေလးတစ္ခုကို အသက္ေပးျပီး ကာကြယ္ခဲ့ႀကတယ္

အခု….သူတို ့ကေတာ့ ပါရီျမိဳ ့ႀကီးကို စြန္ ့သြားႀကျပီ
* ျမသန္းတင့္ ဘာသာျပန္ (ပါရီက်ဆံုးခန္း)






ေႀသာ္..ဒီတစ္ညေနမွာေတာ့

ငါ..ရံွုးခဲ့ရပါျပီ



ထာ၀ရ ဆိတ္သုဥ္းျခင္းဆိုတာေတြ

ဒီတစ္ညေနမွာပဲ

ငါ့သစ္ေဆြးဂစ္တာေပၚ ေသေသခ်ာခ်ာပႏၵက္ခ်

ေကာင္မေလးေရ..

ငါဟာခခယယေတာင္းပန္ခဲ့ဖူးျပီထင္ပ



ႏွင္းမက်တဲ့ ခ်စ္သူတို ့ရဲ ့ အိပ္မက္ည

အိပ္မက္ညမွာ လဲက်ခဲ့သူတစ္ဦးရဲ ့ လက္ေဗြရာ

လက္ေဗြရာတဲ့ ရြာခ်တဲ့ တံဆိတ္ျမိတ္ေအာက္မွာ

ေရွြလက္တစ္ကမ္းကို လြမ္းလိုက္ရတာ



ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆုတ္က်စ္ထားတဲ့ ယံုႀကည္ျခင္းေတြကို

ဓူ၀ံလို ....ေႀကြက်....... ပြန္းပဲ့ .......ေပ်ာက္ထြက္....ေစျပီး

သူ ့ရင္ဘက္ေတာ္မွာ ဧဒင္ကိုေဖးမျပီး ျပန္ထူမလိုက္တယ္



အဲဒီညေနမွာပဲ

တစ္ဘ၀စာ နမ္းရိွုက္ခြင့္မရရွာေတာ့တဲ့

သူ ့ႏူတ္ခမ္းပါးပါးေတြ

ဘီလူးဆိုင္းနဲ ့ငါ့ုကို ခယာင္းအိ္ပ္မက္ ပက္ႀကားအပ္ထဲ ဆြဲေခၚသြား.....



၀ါက်တစ္ေႀကာင္းစာနဲ ့ တစ္ေကာင္တည္းေခ်ာင္းျခားေနတဲ့

ေခတ္သစ္ကိႏၵရာဘ၀............

ကိယ့္အျမစ္ကိုယ္ ပန္းလုိ ေ၀ေစရမယ္ဆိုတဲ့

စိတၱဇသစ္ပင္ဘုရင္လိုဘ၀...........


သစၥာတရားကို ကြန္လိုယက္ျဖာျပီး..........

တစ္သတ္မွာတစ္ခါ စႀကာ၀႒ာကို သတ္မယ့္ညမွာ...........

စံပယ္ငိုသံေတြ လက္ဖ်ားမွာ ေထာင္မက္............

ရင္ဘက္ကိုေဆာင့္တြန္းျပီးသူ ့ကိုေခၚထြက္သြားတယ္......


ကေ၀အရွုးလို

ငူအစြန္းမွာ အနက္ေရာင္ထြက္သတ္ေတြနဲ ့စီးခ်င္းထိုး..........

အျဖဴေရာင္ ၀င္သတ္ေတြ ေပ်ာက္ရွသြားမွာကို

အဲဒီညေနမွာေတာ့.............

ငါမစိုးရိမ္ခဲ့မိဘူး....။

သီတာခုႏွစ္သြယ္ ေတာင္စဥ္ခုႏွစ္ထပ္

သီတာခုႏွစ္သြယ္ ေတာင္စဥ္ခုႏွစ္ထပ္

.................................      ......................      ....................
..........................................................................................
ေ./.......ည္း.....အု......ေ /ာ....  ်ံ ့.....န္...င္......ျတ္..................
.....................................................................................
........................ငိစန္ေပါရိအာေနာ္ခန္ေတာ...........................
.........................

မွန္စီေခါင္းတလားအရပ္..ကေ၀ျပန္ေထာင့္

ျမင္းစိမ္းရိုက္ခ်က္
ယာယီ (ေရြွငါး) တပ္ထားတဲ့
ေပတစ္ရာေပၚေျပး ၀ါေရြွအလင္းေတးကို
ဆင္ဖိုဘူတနဲ ့မွတ္မရေအာင္ လွုပ္ခ်ခဲ့မိေတာ့
အိပ္မက္ကမေရမရာ ျဖစ္္လာလိုက္
မရရာမွု ့က ဘ၀ျဖစ္လာလိုက္
ဘ၀ရဲ ့အိပ္မက္ကမရရာလိုက္
ျဖစ္လာမွု ့မ်ားစြာက မေရမရာဘ၀ထဲ အိပ္မက္လို ျပယ္လြင့္သြားလိုက္

ဖာမေလးးးးးးဖာမေလးးးးးးးး ငါသိပ္ႀကိဳက္တဲ့ ေ၀ဖာမေလးက
ငါေပးတဲ့ကတိကို
အရိွမဲ ့ေအာင္ဖန္ဆင္းျပီး သက္တန္ ့အျမီးဖ်ားနားမွာ
က်ားငစဥ္းလဲတစ္ပြင့္ သြားေတာင္းခဲ့ေတာ့
ထူးကဲေသာ ကာမရဲ ့အရသာကိုပဲ ထပ္တလဲလဲ တြယ္ျငိ
ေႀကာင္ေတာင္ႏွုိက္ခ်င္တဲ့ မ်က္လံုးေတြ ရွာေတြ ့ေအာင္
လြတ္လပ္စြာဆဲဆိုတက္သူတစ္ဦးရဲ ့ ကူညီခ်င္စိတ္နဲ ့
ဒိုင္ႀသဂ်ီးနိရပ္စ္အတြက္ ပုဆိုးႀကားက လက္သီးပုန္းမ်ား
ရွာေဖြျခင္းကို အေထာက္အကူျပဳ ့ေစဖို ့
သူမလိုေသာ/ သူမ...လိုေသာ
ရာဘာဖိနပ္အား မီးစာအျဖစ္ေပးဖို ့ေနေနသာ

တက္က်ိဳးရင္ ဒိုက္ထိုးေနဖို ့အရန္သင့္
မူးလာရင္ က်ြန္မတို ့မွားႀကဖို ့အဆင္သင့္
သံလမင္းႀကီးေသာက္တဲ့ အင္ပါယာ ဘင္ဂ်ိဳတစ္ခင္း
ဓူ၀ံေမာ္တာတပ္ ငရဲရဟတ္ေလးတစ္ဖက္
စကၠဴေလာက္စလံုး မသံုးျပီးခ်ိန္ထိ တင္ပါးအိပ္ကပ္ထဲက
ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းကို
သိမ္းရင္း ...................
သံုးရင္း .......................................
ဆြဲရင္း.......................................................
 ငင္ရင္း ...................................................................
ျဖစ္ရင္း .................................................................................
ထံုးရင္း ................................................................................................
ခ်ည္ရင္း................................................................................................................
 ျဖည္ရင္း ..............................................................................................................................
ဆက္ရင္း ................................................................................................................................................
၀ွက္ရင္း..နဲ ့.............................
...........................         ...........................       .............................                      ...............................

 
စာမတက္ေသာမ်ားအတြက္ရည္ရြယ္ေသာ ဒီကဗ်ာသည္ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းျဖစ္သည္

(ဇက္ကႀကိဳး)

အုတ္တံတိုင္းျမင့္ျမင့္ကာထားေသာ အိမ္နီးခ်င္းအသစ္မ်ား

 ျခြန္းခ်က္ကိုးဆယ့္ကိုးရာခိုင္ႏွုန္းရိွေပမယ့္ ရာႏူန္းျပည့္လိမၼာေသာ
ဘင္ဂ်ိဳအမတစ္ေကာင္  ေက်ာက္စရစ္မီးေရာင္တစ္ေထာင္
ယားပါတယ္....ရပါတယ္.....ဆိုးတယ္...စိုးတယ္.....ရားပါတယ္....ယပါတယ္
ရင္စည္းမ၀တ္တက္တဲ့ စကပ္တိုေလးက ဘိုင္စကုပ္က မေကာင္းတဲ့ကား...ေကာင္းေႀကာင္းကိုအရသာရိွစြာေျပာ

ေရြွအိုေရာင္ ညစ္ညမ္းမွု ့တစ္ဆင္စာ...အညိုေရာင္သန္ ့စင္မွု ့ ရွင္းတမ္း
အဲဒီမိန္းမရဲ ့တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္ေပါင္တံေတြနဲ ့ ဆန္ ့က်င္ဘက္ ေျပာင္းေျပာင္းေပ်ာ့ေပ်ာ့ လည္တိုင္ေတြက
အလွဆံုးေသာ အဲဒီမိန္းမဆီမွာပဲ ကပ္လ်က္ပါသြား
ငယ္ငယ္ကလို ဆံပင္ေဘးတြဲေလးနဲ့ ေစ်းကြဲမွ
၀စီေဗဒတစ္ဖက္..တံုးတိုက္ေႀကာင္ေတာင္ႏိွုက္တစ္ဖက္....ညစာငတ္ ႀကရေအာင္
ပျဲပဳတ္သည္ရဲ ့မယား အရက္ထဲ တားေဆးေရာထည့္မွု ့နဲ ့ ဖမ္းခ်ဳပ္ခံရ...ဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္....ဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္...ခံရ
ဒီမွာစႏၵာကူးႀကည္ျပာ......ေလဘာတီေက်ာက္ရုပ္ဟာ စကၠဴပံုးေတြနဲ ့ အပိုင္းပိုင္းထည့္သယ္လာရ

ဟာ..ဒီသေျပာက္မသား.......သြားကြာ
ဒင္နာနဲ ့ဘာမွမဆိုင္....ဥမၼာတေကာ ပေယာဂေတြ......ေတြ...ေတြ...ေတြ... ကိုင္းကြာ

ေဟ့ေရာင္..မင္းကိုေျပာေနတာ
လူမိုက္ပဲ အေႀကာက္တရား ေသးေသးေလးနဲ ့မိုက္မယ္
ပညတ္တံတိုင္းနဲ ့ ပရမက္ေလးကိုင္းႀကား....ျမွားတံကို..
ခပ္သာသာဆြဲ..ေနာက္...ဖုတ္ဖက္ခါ.ပုတ္ထုပ္လိုက္
မထီတထီနဲ ့..သူမ /သူ /ဟိုေစာက္ေကာင္

ကဗ်ာဆရာရင္ဘက္နဲ ့ကဗ်ာလိုက္တိုက္တဲ့ လူမိုက္
ကြန္တမ္ပိုရာရီ ႏွပ္ေဆး တစ္ရာဖိုး..သြားႀကားထိုးတံ အေခ်ာင္းႏွစ္ရာေလာက္ပါေပးလိုက္
ပိုတိုးလိုေလ်ာ့ သံုးဘီးကားေပၚက အီဖယ္ေမ်ွာ္စင္အေႀကာင္း
သိကၡာရိွရိွေရြွထီးေဆာင္းထားတဲ့ မ်ားမ်ားေျပာ မ်ားမ်ားေပါႀက
သံုးႀကိမ္ေျမာက္မိသားစု အပူတျပင္း ဆာေလာင္မွု ့အတြက္


                                        တတိယႀကိမ္ေျမာက္ မုန္ ့ဖိုတိုက္ခို္က္မွု ့

Save ထားေသာ တံခါးမ်ား

Save   ထားေသာ တံခါးမ်ား

စကားလံုးေတြကို ဂရု ့တစ္စိုက္သံုးျခင္းဟာ လူ ့အရင္းအျမစ္ ျပဳန္းတီးမွု ့ရဲ ့အစပဲဆိုတာ
အခုေတာ့ သေဘာေပါက္ပါျပီကြယ္
ကိုယ္သေဘာထားႀကီးပါ့မယ္

နယ္ကုန္အတြန္းခံထားရတဲ့ စီးပိုးမွု ့
အမိုးအကာမလံုေပမယ့္ ေရြွထြက္ေသာ ျခံဳကေလးဆိုတာ
ရိွခိုးတဲ့လက္ေတြနဲ ့ မ်က္ရည္ညွစ္တဲ့လက္ေတြက
အဆင္မေျပေသးတဲ့ ဘြေတြ အတြက္
ေမွာ္ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ ့ရင္ဘက္ကေျခာက္ေထာင့္ႀကယ္ေပၚမွာနားခဲ့ရတယ္

ဘီလူးကိုပင္ရူးေစေသာ လိင္အဂၤါအတုမ်ား
ခရမ္းရင့္ရင့္ဆိုးထားတဲ ့အလြမ္းနဲ ့နာႀကည္းမွု ့ကို
ဆီမပါ..ဆားမပါ ေျခသလံုးအိမ္တိုင္မ်ားက
အႏွစ္သာရရဲ ့ သစၥာတရားလို တခမ္းတနားရွင္းလင္းမိန္ ့ႀကားခဲ့ပါသည္

မ်က္ကန္းဟာ အလင္းရဲ ့အစဥ္အလာ ဖြားျမင္မွု ့မဟုတ္ခဲ့ေပဘူး
        ..............................  ဒီလိုပါပဲေပါ့ဗ်ာ....................................

The Thinker ရုပ္တုကို ဒုတိယအႀကိမ္မွာ ဘယ္သူမွ မဖ်က္စီးေတာ့ပါဘူး

သခ်ိၤဳန္းကုန္းမွွာ နတ္ရြာစံခဲ့ေသာ အိႏၵိယ ဟြန္ဒါ ေမာ္ဒန္ယာနာဂ်ံဳးစ္ အညြွန္းကို
ပဲရစ္ျမိဳ ့အုပ္ႏွင္းဆီရြက္ထုခြဲေရာင္းခ်ျခင္း ဒိုင္ယာနာဇီ ဂ်ီႀသေမႀတိတြင္....ရွု ့

အခါတစ္ေထာင္လဲက်ေပမယ့္ တစ္ခါမွ ျပန္မထခဲ့ေသာ
ေမ်ာက္တစ္ေကာင္ဟာ ငါျဖစ္သြား၏
ေမတၱာစာမဟုတ္ေသာ ဒီဟာႀကီးကလည္း
ေမ်ာက္ေရးငယ္တဲ့ေရြွဖူးစာ မျဖစ္လိုက္ရပါ
ထို ့ႀကာင့္အလွဳေတာ္ေငြတစ္သိန္းျပည့္ေစရန္ အရူးက တစ္မူးထည္ ့လိုက္ရပါသည္

                                                                                                                                ဇက္ကႀကိဳး

ရွင္ /သူ / က်မ / ( ျဖိဳခ်ခဲ့တဲ့ သကၠရာဇ္မ်ား)

ရွင္ /သူ / က်မ /  ( ျဖိဳခ်ခဲ့တဲ့ သကၠရာဇ္မ်ား)



မ်က္၀န္းတစ္ခုလံုးကို အမဲေရာင္္္ ပိန္းေနေအာင္ဆိုးထားေပမယ့္

ရွင္တို ့က်မဆီက ဘာလိုခ်င္တယ္  က်မဆီကရွင္တို ့ဘာလိုတယ္  က်မေကာင္းေကာင္းျမင္ရတယ္

စီးကရက္ /ေဆးေပါ့လိပ္ /အငွားယဥ္ /ကိုယ္ပိုင္ကား /ဆိုကၠား
အံုနာခ /မယားငယ္ခ /သြပ္မိုး / အုတ္မိုး / ႏွင္းစက္ေတြ /မိုးစက္ေတြ
ဒါေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ပဲလို ့ကိုးခါေျမာက္ ဆံုးျဖတ္ျပီး ေခါင္းပံုျဖတ္တက္တဲ့
လင္ေကာင္တစ္ေကာင္ရဲ ့ရာဂေတြႀကား
ေျမြမေႀကာက္ ကင္းမေႀကာက္ ထီးမပါပဲ က်မေလ်ွာက္တက္ေနျပီ

အရင္ အဓမၼအက်င့္ခံရတယ္ ဆိုတာ အခုက်မအတြက္ေတာ့
အေရျပားတစ္ေထာက္စာ ဒဏ္ရာကေလးေပ့ါ ရွင္ရယ္

“ ေႀသာ္.. ...ေလာကမွာ ပိုက္ဆံမရိွရင္ ျမိဳ ့တက္ ဘုရားဖူးဖို ့ေတာင္ မလြယ္ပါလား  ”
ပိုက္ဆံမရိွရင္ ဘုရားေတာင္မဖူးရဘူးတဲ့ ေက်ာင္းအစ္မရယ္...။

ကဲ..ရွင္သာဆင္မ်ားမ်ားရေအာင္ႀကံဳးသြင္းတက္တဲ့ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ဆိုရင္
က်မစပါးလံုးတစ္ေထာက္စာအႏွံ ့ ရွင့္ေျခ ရွင့္လက္ ႀကိဳက္သေလာက္ နန္ ့လို ့ရတယ္

က်ေတာ္က ျပည္သူေတြရဲ ့ဒုကၡကို ေလ်ာ့နည္းသြားေအာင္ စကားလံုးေတြနဲ ့လိုက္စားေပးတဲ့ကဗ်ာသမားပါတဲ့
အေျပာခ်ိဳခ်ိဳ ကိုလူပ်ိဳေရ
အသြပ္လပ္ဆံုးလက္ အေတာက္ပဆံုးမ်က္လံုး
ဒီလိုပံုစံနဲ ့ က်မကို ဖရီး၀င္လံုးမလို ့လား

အီဖန္ဖဲ၀ဲသားရဲ ့ ျဒပ္မဲ့ပန္းခ်ီကားေတြထဲမွာ ပါေနက် က်မဟာ စတက္လိုက္ ဒန္ဆာ မ်ဥ္းတစ္ေႀကာင္းပါ
အိမ္ေခါင္မိုးက ျပိဳက်ေတာ့မွာလား
ဒီေရေတြက လေပၚပဲေက်ာ္ေတာ့မလို
ေက်ာက္စရစ္ရိုင္းေတြက လိွုင္းထန္ေနသလား
ကမၻာ့အေနာက္ျခမ္းကို ဘယ္သူ ့မ်က္ႏွာမွမေထာက္ပဲ က်မသိမ္းေတာ့မယ္

ရွင္တို ့မသိေသးတဲ့ ၀ါကထံုးဖြဲ ့မွု ့အသစ္က က်မေဘာ္လီက ဇစ္ေလ
ဒိုင္ႀသဂ်ီးနိရပ္စ္ရွာေနတာ မေန ့ကေတြ ့ခဲ့တဲ့က်မကိုေပါ့
သုရွင္နဖူးကို ခြဲခဲ့တဲ့ ခ်ြန္းသီးက က်မဆီကို ေဂၚလီ အျဖစ္နဲ ့ျပန္လာတယ္

ဘယ္လိုေရစက္မွန္း မသိဘူးေနာ္
ရွင္တို ့ဆီမွာလည္း အျပင္းထန္ဆံုးရာဂေတြနဲ ့
က်မဆီမွာလည္း အႀကီးမားဆံုး တင္သားေတြနဲ ့

တစ္ေယာက္လာ တစ္ခါေတာ္ေကာက္ က်မသာ ထန္းလ်က္ခဲဆို အစပါေပ်ာက္သြားမလားဘဲ
ဒြါရကိုးေပါက္လံုး အသံုးခ်နည္းသာ က်မသိရင္ ရွင္တို ့လည္း ေလးဘက္ေထာက္သြားရတဲ့အဆင့္ ေရာက္သြားမလားဘဲ

က်မမွာ ေျခေထာက္နဲ ့ဘယ္ေလာက္ေဆာင့္နင္းနင္း မေပါက္ေအာင္
ဆံပင္ထဲကေကာင္းကင္နဲ ့ ေကာင္းကင္ေပၚက ေျမႀကီးကိုယူခင္းထားတဲ့
လင္းထက္ေအာင္ရဲ ့ လမ္းတစ္လမ္းရိွတယ္

က်မမွာ ပန္းပြင့္ေပၚက ဘီလူးက ဘီလူးေပၚက ပန္းပြင့္ဆီ ပစ္ခ်ေပးလို္က္တဲ့
ရင္ခြင္ရိွန္းရဲ ့ ဒကၡိန ညမ်ားရိွတယ္

က်မမွာ နဂါးေငြ ့တန္းထဲ ၀င္ေနတဲ့ လကို  လထဲကနဂါးေငြ ့တန္းဆီ ခိုးသြားတဲ့
တာယာရဲ ့ ဘို ့မပါတဲ့ ႏြားလားဥႆဖ တစ္ေကာင္ရိွတယ္

က်မမွာ အဖန္ငါးရာ ငါးကမၻာကို ခတ္ထားတဲ့ အန္နာရဲ ့ ေသာ့ခေလာက္အပ်က္တစ္လံုးရိွတယ္

က်မမွာ အတံတားပၚက အျမင့္မွာ ျမင္ေတြ ့ေနရတဲ့ အလင္းသစ္ရဲ ့ ငံု ့ႀကည့္ရတဲ့  ဂငယ္ေကြ ့လည္းရိွတယ္

က်မမွာ ၀တ္ရည္ကိုမွစုတ္တဲ ့ေျခဖေနာင့္ အပုတ္ႀကီးနဲ ့
ဘုရားပါမုန္းတဲ့ ဇက္ကႀကိဳးနဲ ့ လက္အစုတ္ႀကီးလည္းရိွတယ္

ဆူးလမ္းကိုေတာ့ ျပန္မလြမ္းခ်င္ဘူး
ဒါေပမယ့္ က်မ တစ္လွမ္းခ်င္းလာေနျပီ...............ရွင္တို ့ဆီ

ဘယ္သြားမလဲလာ...တစ္ခါစား  4500....။

                                                                                                            ဇက္ကႀကိဳး

ကိုယ့္အခ်စ္ကေလးနာမည္ ဟန္နီ

ကိုယ့္အခ်စ္ကေလးနာမည္ ဟန္နီ






မ်က္လံုးကေနေျခကၡနာ အထိ သူ ့နာမည္ ဟန္နီ
ဟန္နီဟာ သူဆံညွပ္လုပ္ထားတဲ့ ပ်ားရည္စက္ကေလးကိုဖယ္ျပီး
က်ေတာ္နဲ ့သူ ့ဆံပင္ေလးေတြကိုျဖီးတယ္


က်ေတာ္ပ်ားရည္ႀကိဳက္တာ ဟန္နီသိတယ္
ဟန္နီဟာ သူ့ကိုယ္သူ ပ်ားရည္လိုခ်ိဳျပီး က်ေတာ့္ကို ၀မ္းခ်ဖို ့ႀကိဳးစားတယ္
ဒီလိုနဲ ့ဟန္နီရဲ ့ေက်ာပိုးအိပ္ကေလး က်ေတာ္
က်ေတာ္တေကာက္ေကာက္လိုက္သည္.. က်ေတာ့္အရိပ္ကေလးဆီ ဟန္နီ


မူးယစ္ရမ္းကားေနတဲ့စေတာ္ဗယ္ရီသီးကေလးကို ေျပာင္းေျပာင္းႏြဲ ့ႏြဲ ့မီွရပ္ေနတဲ့ဟန္နီ
ေသခ်င္းဆိုးနဲ ့ေသေနတဲ့ စြယ္ေတာ္ရြက္ေလးဆီမွာ ၀မ္းနည္းေနတက္တဲ့ ဟန္နီ
ကာလနာတိုက္ေနတဲ့ ဥႀသေတးသံေလးေတြရဲ ့ႀကားမွာ ဟန္နီ


ဟန္နီဟာ ဂစ္တာအိုးေလးနဲ့သိပ္တူတယ္
သူ ့မွာႀကိဳးမပါေပမယ့္ သူ ့ဂီတက သိပ္သာယာတယ္
က်ေတာ္မတီးမခတ္ တက္ေပမယ့္ ရူးမတက္ေက်နပ္တယ္


ဟန္နီဟာ နတ္သားဘ၀ကစုေတလို ့ လူျဖစ္လာတာဆိုေတာ့
မိန္းကေလးေတြတင္မကဘူး က်ေတာ္တို ့ေယာက်ၤားေလးေတြထက္လည္း ပိုလွတယ္


အေပးအယူ ေသသပ္တယ္ ။ ေထာင့္ကန္ေဘာ တိက်တယ္ ။
အလိမ္အေခါက္ ပိရိတယ္ ။ ေလာကနဲ ့သူနဲ ့အခ်ိတ္အဆက္မိမိ ေနတက္တယ္ ။


ဟန္နီဟာ .....ဟန္ေဆာင္ေကာင္းတယ္
ဟန္နီဟာ..... ဟန္ေရးျပတဲ့ပညာမွာ ႀကြယ္၀တယ္
ဟန္နီဟာ..... ဟန္က်ပန္က်ေနေရး စားေရး  က်ြမ္းက်င္တယ္
ဟန္နီဟာ..... ဟားတိုက္ရယ္ေမာတက္သလို မခံခ်ိမခံသာျဖစ္ေအာင္လည္း ျပံဳးတက္တယ္
ဟန္နီဟာ .....ဟန္ကိုယ့္ဖို ့လို ့အျမဲေျပာ
ဟန္နီဟာ .....အခုဟိုမွာ ေတာ္ႀကာဒီမွာ အေျပာင္းအလဲ သိပ္ျမန္တယ္



က်ေတာ့္ကိုဆို သူအပိုင္ယူလို ့ရတာေပါ့
ဒါေပမယ့္ ဟန္နီက သိပ္လည္း စိတ္ထားေကာင္းတယ္
က်ေတာ့္ကို ခဏေလးပဲ သံုးျပီး ျပန္ထားခဲ့တယ္

                                                                                           

                                                                                                                                     ဇက္ကႀကိဳး

လိပ္ျပာေက်ာေပၚက ျခေသၤ့ပံု တက္တူး

လိပ္ျပာေက်ာေပၚက ျခေသၤ့ပံု တက္တူး

သူယုတ္တို ့ရဲ ့ႀကာပြတ္ဖ်ားက လကၡနာ ထီးရိုးေပၚမွာ
နမ္ပရမက္ ဘာကိစၥနဲ ့ သြယ္ဆက္ထားရမလဲဆိုတဲ့
သတိမႏိုင္လို ့အသိမပိုင္ဘဲ ဟန္ခ်က္ပ်က္
ဒင္နာဆိုတာ ၀ိုင္  မိန္းမ နဲ ့မွ ျပည့္စံုတာဆိုတဲ့
ရဟန္းမိုက္နဲ ့လဲ အတိုက္အခံ..........


 မီးဖိုေခ်ာင္မွသည္ အိမ္ဦးခန္းသို ့...ပစ္စာ ...ဆဲစာ... ေငါက္သံ.... ငမ္းသံ....။
ခုေခတ္ႀကပ္ခိုးေတြက မဲလြန္းလို ့နက္ အနံဆိုးလည္း ထြက္ ထြက္ လာတက္ျပီ


 ဖ်က္မ်ဥ္းတစ္ေႀကာင္း သက္သက္ပဲလား..........မင္း ။
ေလတိုက္တဲ့သစ္ရြက္ေလးလို တုန္ခါေနသလား..မင္း


 ပင္က်ရည္တစ္ပိုင္း ၊ ဘယ္လိုမွလမိွုင္းကပ္လို ့မရတဲ့ ငါ့ေသြးခုန္ႏွုန္းနဲ ့ ေသြးေႀကာ
ေဒေ၀ါဟာ ငါ့မိုးေနာက္ အသည္းအသန္အမီွလိုက္
မိမႏိုင္ ဖမႏိုင္တာ (ငါ့) စရိုက္ပဲ


 နတ္ဆိုးပေလြသံ... တရွြမ္းရွြမ္း
စပါးခြံ ... ရိုးျပက္.. နီေမွာင္ေသာ တိုက္တာ အေဆာက္အဦး
ပရစ္ဖူးေတြ အလူးအလဲထ.. ေကာက္သင္းေကာက္ရင္း ရလာတဲ့ ဒဏ္ရာေတြ..ဒဏ္ရာေတြဆိုတာေလ
ဥကၠာခဲကို ခုတ္ထားခံရတဲ့ ဓားတစ္ေခ်ာင္းလို အေရခြံ ဟာ အတြင္းသားထဲ နစ္၀င္တြန္ ့ေခါက္


 ေဟာဒီမွာ လူေသဆယ္ယူလာတဲ့ ၀ါးလံုး (ကိုးရာ ကိုးဆယ့္ ကိုး )..လံုး
ခပ္ေသာေသာေလး ေျမြမေႀကာက္ကင္းမေႀကာက္ ေျပာရရင္ေတာ့
ေသြးဆိုးစမ္းေသာ စကားလိမ္ ၊အခ်ိပ္အဆက္ ၊ အေပါက္ပိတ္ ၊ အေကာက္အေကြ ့မ်ား......


 မင္းလက္ခုပ္သံသာ စစ္မွန္ပါေစ ..ေမ ။
ငရဲ ေခြးတို့ ငရဲအိုးထဲမွာ ေအာ္သံ သံစ  အစြယ္ဖ်ား ေျဖာင္းေျဖာင္းလန္ေနႀက
ေစတနာနဲ ့ေပးတာပါဆိုတဲ့အရာေတြက ငါ့နားထင္ကိုေပါက္ထြက္ေအာင္ လာလာမွန္ေနႀကတယ္


 မေျပာခ်င္ေသာအေႀကာင္းမ်ားဆိုေပမယ့္
စြယ္ေတာ္ကိုင္းနဲ ့မ်ွားလို ့
ေစာေစာကေလးတင္မိထားတဲ့အျမီးဖ်ား.... ေခါင္းဖ်ား...
ဘယ္သူမွမသိခင္ အရင္စားႏိုင္ဖို ့
ငါ...က....ေတာ့...... သြား.....ျပီ
 (ဇက္ကႀကိဳး)

Zin.. ငါ့မွာ ဇင္မရွိေတာ့ဘူး Zin

ရင္းႏွီးတဲ့အသံေတြက လူသားသိပ္ဆန္သြားလား ။

ေကာလဟာလေတြအမ်ိဳးမ်ိဳးႀကားမွာ နစ္ျမဳပ္ႏိုင္ပါတယ္ ။

အေရာင္ေတြပါတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းနီနံ႕ေတြကို ျပန္ယူသြားပါ ။

MESSAGES ေတြ အဆံုးသတ္ေတာ့မွာပါ Zin…။ မင္း ငါမသိတဲ့လူေတြနဲ ဘာျဖစ္လို႔ ရင္းႏွီးေနတာလဲ ။

ရပ္တန္႕ေနျခင္းက လြတ္ေျမာက္သြားျပီ ဆိုတာေတြက မဟုတ္ဘူး အဲ့ဒါေတြက ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လိမ္တာ ။

ေဖါက္ျပန္မႈေတြ ။

စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာလြတ္က်မႈေတြ ။

သာယာမႈေတြ ။

အမွတ္တရေတြ ။

ရုပ္ရွင္ရံုေတြ။

တကၠစီေတြ ။

ဖုန္းနံပါတ္ေတြ ။

ႏွစ္ရွည္လမ်ားေတြ ။

ေစာင့္ဆိုင္းမႈေတြ ။

တြက္ေျပးမႈေတြ ။

အဲ့ဒါေတြ ငါနဲ႕ Zin ႀကားမွာ ရွိတယ္ ။ ငါ့မွာ Zin မရွိေတာ့ဘူး ။

စာေမးပြဲေတြက တယ္လီပသီေတြကို သတ္တယ္ ။

ငါရခ်င္တယ္ ။ လက္ဖ၀ါးေတြ ပူးကပ္ျပီး လက္ဖ၀ါးေတြဟာ ေခၽြးေစးေတြနဲ႕ … အဲ့လိုခ်စ္ျခင္းေမတၱာရဲ႕ ပူေလာင္ျခင္းမ်ိဳးျခင္းမ်ိဳးငါရခ်င္တယ္ ။ ကိုယ့္ခ်စ္သူမိန္းမသားတေယာက္ဟာ ကိုယ့္အနီးအနားပတ္၀န္းက်င္မွာ ရွိေနတယ္ ဆိုတဲ့

အသိမ်ိဳး ငါရခ်င္တယ္ ။

အေ၀းဆံုးမွာ ပစ္ထားခဲ့မွ ရမယ္ ဆိုေတာ့လည္း ငါက အစြန္႔ပစ္ခံပစၥည္းတခုေပါ့ ။ ရုတ္တရက္ ငါ တစံုတခုနဲ႕ေတြ႔ရင္ ငါ ၀မ္းနည္းမယ္ ။

ငါဘာလုပ္ရမွာလဲကြာ ။ ဂစ္တာကိုင္ျပီး ဘာသီခ်င္းဆိုရမွာလဲ ။ အဲ့လိုအခ်ိန္မွာေတာင္ မင္းနာမည္ကို ငါေအာ္ေခၚေနရမွာလား ။

ဘယ္အရာ ဒါမွမဟုတ္ ဘယ္အရာ၀တၱဳေတြက မင္း နဲ႕ ငါ ကို ေဖါက္ျပန္မႈေတြထဲ တြန္းပို႔ခဲ့တာလဲ ။

ငါမဟုတ္တဲ့ တျခားလူေတြ နဲ႕ လိင္ကိစၥေပ်ာ္ရြင္ေနရင္ေတာင္ မင္း ငါ့လက္ေခ်ာင္းေတြကို မနမ္းပါနဲ႕ Zin …။ ငါတို႕ေသသြားႀကျပီေလ

ျပန္မရေတာ့တဲ့ဆက္ဆံေရးေတြကို ငါေႀကာက္တယ္ ။ ေအးခ်မ္းတေယာက္တည္းနဲ႕ မလံုေလာက္တဲ့မိန္းမ….။

Neverstore ရဲ႕ waiting သီခ်င္းက ငါ့ကို ခဏခဏ Rape လုပ္တယ္ ။

Rene Descartes ရဲ႕ I think , therefore , I am အဲ့ဒါလည္း ငါ့ကို လူမဆန္ေစဘူး ။

မင္း နဲ႕ သိပၸံပညာရွင္ေတြ ပူးေပါင္းျပီး ငါ့ကို စမ္းသပ္မႈလုပ္ပါ Zin

ဖုန္းမွားသြားတယ္ ဆိုတာေတြ ၊ ေဆာရီးဆိုတာေတြ ၊ I miss u ဆိုတဲ့ စကားေတြ အဲ့ဒါေတြမွာ ငါက ေခြးသူေတာင္းစားတေယာက္ျဖစ္ေနခဲ့ျပီး ကိုယ္ခ်စ္တဲ့မိန္းမသားတေယာက္ရဲ႕ သတိရမႈမ်ိဳးနဲ႕ ငါ့ကို သတိရေပးပါ

ငါ့မွာ ဇင္မရွိေတာ့ဘူး Zin ..

မင္းရဲ႕ နတ္ဘုရားေတြ နဲ႕ ငါ့ကို လာမပြတ္သတ္နဲ႕ေတာ့ ။ ကိုကို /ေမာင္/ ဇင္မွာ/ ေအးခ်မ္း/ ခင္ဗ်ား/ ကို႕ဆီမွာ

မင္း နဲ႕ /ဇင္မင္းမွာ /သဲ /အားးးး ငါ ပိတ္ေအာ္မယ္။ ငါ ဘာညည္းခြင့္ရွိမလဲ ။

ေအးခ်မ္း

စက္တင္ဘာလရဲ ႔ တခ်ိဳ ႔ ရက္ေတြက အာရွတိုက္မွာ ရွိေနေသးတယ္

နာက်င္ျခင္းကို ရွင္းလင္းတဲ့အခါ လုပ္ႀကံဖန္တီးရတယ္ ။

လိုအပ္သေလာက္ရေနတဲ့ လူ႕အရင္းအျမစ္ေတြ နဲ႕ ႀကြက္ေတြရဲ႕ သမိုင္းေႀကာင္းေတြ ။

ဂါ ေနတဲ့ ညေနေတြက ေမးခြန္းေတြနဲ႕ ။ အဆင္ေျပလား ။ ယဥ္ပါးရဲ႕လား ။

ေသမလိုလိုရွင္မလိုလိုျဖစ္ေနတဲ့ ဖန္တီးမႈအခ်ိဳ႕က ယံုႀကည္မႈလြန္ကဲသြားခဲ့လို႕လား ။

ခင္ဗ်ားကိုယ္၀န္ရွိေနတဲ့သတင္းက လင္မေပၚျခင္းဆိုတဲ့ စကားကို ေရွာ့ျဖစ္ေစတယ္ ။

ခင္ဗ်ားသိထားတဲ့အခ်စ္က ဘယ္နားကလဲ အီဂ်စ္ကလား ေအသင္ကလား ေမာင္သိန္းေဇာ္ ကဗ်ာေတြထဲမွာလား

မ်က္ႏွာဖံုး တစံုရွိလား အေပ်ာ္ပဲလား ေရဆာေနတာလား ။

ပ်ံသြားတဲ့ေလပူေဖါင္းေလးက ေနာက္ျပန္လွည့္ျပီး ေပါက္သြားတယ္ ။

ဟင္းခြက္ထဲကထြက္လာတဲ့ ပစၥတိုက ကိုယ့္ကို စိတ္ပ်က္ေစတယ္ ။

Blackhole ထဲက လူ႕အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ေသြးႀကြမႈကို မွတ္တမ္းတင္ဗီြဒီယို ရိုက္ကူးထားပါတယ္ ။

OAP (Over Active People) ေတြက ၁၂ လက္မရဲ႕တိုင္းတာမႈအားလံုးကို 1 ေပ လို႕ ေပ်ာ္ရြင္စြာရယ္ေမာ ။

ကိုယ္ဟာ အိမ္ေမြးတိရစၦာန္အျဖစ္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရခဲ့ရင္ စႀကာ၀ဠာမွာ ခင္ဗ်ား အိမ္တအိမ္ကိုပဲ ေရြးခ်ယ္မိမွာ ။

စိတ္က်ေရာဂါေမာ္ဒယ္အသစ္ တီထြင္ / စမ္းသပ္ / ေအာင္ျမင္ / …။

မိန္းမေတြနဲ႕ ကင္ဆာေရာဂါ နဲ႕ လိုအပ္ခ်က္က တခုထက္ပိုရွိလာတယ္ ။

အမွန္အမွား ဂ်က္ပင္ ေတြက ကိုယ့္ကိုလာလာ ထိုးတယ္ ဟုတ္ျပီလား ။

ဘ၀က profile အမွားေတြနဲ႕ စတယ္ ဟုတ္ျပီလား ။

ေနာက္က်ေနတဲ့ အခ်ိန္ကာလမွာ ဘာမွမေျပာဖို႕ သီခ်င္းသံေတြက တတ္ႏိုင္သမွ် ေျပးေနတာပဲ ။

မထင္ထားတဲ့ေနရာမွာ က်ေနာ္ ေနာက္က်ျပီးေတြ႕ခဲ့တယ္ ။

ေနကာမ်က္မွန္ နဲ႕ ေနေရာင္ နဲ႕ ေရာျပီး ေကၽြးပါ ။ ၂၃ ႏွစ္ေကၽြးပါ ။

ကိုယ့္ရဲ႕ First Blood က ဘာလဲဘယ္မွာလဲဘယ္လိုလဲ ။

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆိုတာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းသံုးျပီးသား ကြန္ဒံုး ။

အတိတ္ ၂ ႏွစ္မွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဆိုးရြားပ်က္စီးခဲ့လဲ ခင္ဗ်ား သိလား ။

25 < ? ~~ ((* ~~ ! )) 25 > x ။

ဘာကိုမွ မႀကိဳးစားေတာ့ဘူး ။ စစ္ပြဲေတြမွာ ကိုယ္ဘယ္ေတာ့မွ ပါ၀င္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး ။

ယံုႀကည္မႈမရွိတဲ့လက္ေတြ ဘာလို႕တြဲထားမွာလဲ ။

ထေရာ္မာေတြ ေလွ်ာက္သြားေနတယ္ က်ေနာ့္ကို ျပန္လာေကာက္ပါ ။

လူသားဆန္မႈ နဲ႕ လူသားသဘာ၀ေလွ်ာ့က်ျခင္း ေခါင္းစဥ္ကို သန္႕စင္ႀကရေတာ့မယ္

ေနရာတခုတည္းေအာက္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာဟာ ပ်င္းရိေနပါျပီ

ျငီးေငြ႕ျခင္းထဲမွာ အႏုပညာ ၊ လိင္မႈကိစၥ နဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ ျပီးေတာ့ ေငြေႀကး ။

ေသဆံုးျခင္းဟာ ရပ္တန္ ႔ သြားျပီ ။ ဆက္ ရပ္တန္ ႔ ေတာ့မယ္ ။

ေအးခ်မ္း

အေသ

အေသ

ေကာ္ဖီဆိုင္ထဲက ေကာ္ဖီေစ့ေတြ ။ ငါတို႕ မသိေတာ့တဲ့ စိတ္ပညာအယူအဆေတြကို ငါတို႕ သိရေတာ့မယ္ ။

အသက္ ၂၅ ႏွစ္ မျပည့္သူတိုင္း လူႀကီးမျဖစ္ဘူးဆိုတဲ့ ဖရိုက္ရဲ႕အယူအဆ ။

ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္တို႕ ရပ္ျပီး စဥ္းစားရေတာ့မယ္ ။

ေကာ္ဖီေစ့ေတြ ေသဆံုးျခင္း ။

က်ေနာ္တို႕ ေန႕စဥ္ေတြ႕ျမင္ေနရတဲ့ ျဖစ္ပ်က္ျခင္းမ်ိဴး နဲ႕ ကိုယ့္ကို လာလာထိခိုက္ေနတဲ့ စိတ္ေရာဂါေတြ ။

လက္ေခ်ာင္းေလးေတြရဲ႕ ႏူးညံ့ျခင္းမ်ိဳးနဲ႕ လက္ဖ၀ါးရဲ႕ ေသဆံုးျခင္းမ်ိုဳး ။

ဒီေနရာမွာ ရပ္ေနျပီး ေရွ ႔ မွာ မျမင္ရျခင္းေတြ ။

ျပီးေတာ့ … ပိတ္ဆို႕ ကာရံျခင္းေတြကို ဘယ္လိုျမင္ရမလဲ ။

အသက္ပိုႀကီးလာေတာ့ ဆင္ျခင္မႈေတြကို ပိုရြံတယ္ ။

အသက္ရွင္ျဖစ္တည္မႈထဲမွာ ကိုယ့္စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ပ်က္စီးမႈေတြေလာက္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ထိခိုက္တာ မရွိေတာ့ ။

လူတေယာက္ရဲ႕လြတ္လပ္ခြင့္ဟာ လူအဖြဲ႕အစည္းနဲ႕ သိပ္မ်ားသက္ဆိုင္ေနခဲ့သလား ။

စိတ္ကစဥ့္ကလ်ားေရာဂါက အႏုပညာရွင္ေတြမွာပဲ စြဲကပ္ေနသလား ။

ခင္ဗ်ား ျငင္းပါ။ လူႀကီးလူေကာင္းစကားေတြေျပာဆိုေဆြးေႏြးပါ ။ ဒါမွမဟုတ္ ။ တခုခု ပ်င္းရိပါ။ တခုခု ပ်က္စီးသြားပါေစ ။

ရႈ႕ေထာင့္မတူတဲ့ ေတြးေခၚျခင္းမ်ိုးနဲ႕ ေတြးေခၚခဲ့တဲ့ အေတြးအေခၚသူရဲေကာင္းမ်ိုးဆက္ အေသဆိုးနဲ႕ ခ်ည္းေသဆံုးသြားခဲ့တယ္။

ေျခဖ၀ါးကတဆင့္ဦးေႏွာက္ကို တိုက္ရိုက္ေရာက္ေနတဲ့ အာရံုေႀကာေလးေတြ အလုပ္မ်ားမ်ားလုပ္ခိုင္းပါ ။

အႏုပညာရွင္တဦးရဲ႕အႏုပညာေဖၚျပခ်က္မွာ ျပီးျပည့္စံုမႈဟာ ဟာကြက္ပဲ ။

လူေနမႈနည္းစနစ္ပညာေပးဇာတ္လမ္းေတြဟာ သိပ္ရိုးစဥ္းလြန္းတယ္ ။

သီခ်င္းသံေတြရဲ႕ ထိခိုက္ဆက္ႏြယ္မႈေတြ ။ တခ်ိဳ႕ စကားလံုးေတြ ။ ျပီးေတာ့ …… အေသ ။

ႏွလံုးသားဟာ ေသြးေတြစိမ့္ထြက္ေနတဲ့ အဂၤ ါရပ္မျဖစ္သင့္ဘူး ။

ေပ်ာ္ရြင္စြာခုန္ေပါက္ခဲ့ႀကတဲ့ ညေနခင္းတခုက မ်က္ရည္ ။

ကဗ်ာေရးျခင္းနဲ႕ မရပ္တည္ႏိုင္တဲ့ ကဗ်ာဆရာဆိုတဲ့လူေတြရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြကို စဥ္းစားႀကပါ ။

အႏုပညာဆိုတဲ့ စကားလံုးတိုက္ခိုက္ႏိုင္စြမ္းကို ခင္ဗ်ားတို႕ ေလ့လာပါ ။

စကားတခြန္းကိုေျပာတဲ့အခါ စကားလံုးသံုးႏႈန္းမႈေတြ နဲ႕ စကားလံုးအဓိပါယ္ကြာဟခ်က္ ။

အတိုက္ခံပါတီေတြဟာ ရယ္ေမာစရာသစ္သီးေတြ မဟုတ္တာ ေသခ်ာျပီးေနာက္ ။

ခင္ဗ်ားတို႕ စဥ္းစားဖူးတဲ့ လိင္ဆက္ဆံေရးေတြကို ခင္ဗ်ားတို႕ လက္ေတြ႕အသံုးခ်သလို လူ႕က်င့္၀တ္ေတြကို ခင္ဗ်ားတို႕ အသံုးခ်ပါ။.

တစံုတခုဟာ ပ်င္းရိစရာေကာင္းလြန္းတယ္ဆိုတာ အေသ ။

အေသဆိုတာ လႈပ္ရွားမႈမရွိေတာ့တဲ့ အသက္ရႈလမ္းေႀကာင္းတခုတည္းကို ဆိုလိုတာ မဟုတ္ေႀကာင္း ေျပာဆိုေဆြးေႏြးႀကပါ ။

အႏုပညာကို တင္ျပပါ ။ ျပီးေတာ့ အႏုပညာရွင္ေတြကို အေရာင္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ျခယ္လွယ္ႀက ။

ဒီလိုဆိုမျဖစ္ေသးဘူးဆိုတဲ့ ေႀကာ္ျငာတခု ။

ဒီကဗ်ာဟာ တစံုတရာကိုႀကယ္ေတြေႀကြေအာင္ျပဳလုပ္ေပးေနတယ္လို႕ အဓိပါယ္မထုတ္ေဖၚပါ ။

သူတပါးရဲ႕ပ်က္စီးျခင္းေတြကို သင္တို႕မစြပ္ပါနဲ႕ ။

လူသားျဖစ္တည္မႈဟုတ္ျခင္းမဟုတ္ျခင္းဟာ ကြန္ဒံုးတခုစာ သာသာ အျငင္းပြားဖြယ္အသိ။

ေအးခ်မ္း

ျမဲျမဲမွတ္ထား ။ ငါ့ကို လႊတ္မခ်နဲ ႔

ျမဲျမဲမွတ္ထား ။ ငါ့ကို လႊတ္မခ်နဲ ႔


ငါ့ကို လႊတ္မခ်နဲ ႔ ….။ ႀကိဳးကို တင္းႀကပ္စြာ စီးထားပါ ။
ဒီကဗ်ာမွာ ငါဟာ ေနမေကာင္းဘူးဆိုတာ နဲ႔ စတယ္ ။ ေဆး၀ါးေတြ ရဲ ႔ Quality ညံ့ဖ်င္းမႈကေနစ လည္ေခ်ာင္းထဲေရတခြက္၀င္သြားျပီး ညေရးညတာ အိပ္မေပ်ာ္မႈေတြနဲ ႔ ကိုယ္ ရေနတယ္ ။ အေ၀းႀကီးဆိုတာေတြ ၊ ေန႔စဥ္ေလာင္ကၽြမ္းေနရတဲ့ မီးေတြ အျပင္မွာ ထိခိုက္ဒဏ္ရာေတြနဲ ႔ စိတ္ဓာတ္က်စရာ အမႈအခင္းေတြထဲမွာ စိတ္ရဲ ႔စြဲလန္းမႈတခုခု လိုအပ္ေနတယ္ …. ။
လူတေယာက္ရဲ ႔ ပင္ကို စိတ္ထားႏူးညံ့သိမ္ေမႊ႕မႈေတြကို တိရစၦာန္ေတြ ၊ ကေလးေတြနဲ ႔ စိတ္ေရာဂါသည္ေတြက ပိုျပီးသိနားလည္တယ္။
အႏုပညာပ်က္စီးတယ္ .။။ စကၠန္႔ နဲ ႔အမွ် လူတခ်ိဳ႔ ေစာ္ကားေနတဲ့နာရီေတြအဆံုး အႏုပညာတံတိုင္းျပိဳက်လာမႈကို ကိုယ္ေတြ႔ေနရတယ္..
အလင္းဟာ သူ႔ရဲ ႔အခ်ိဳးက်မႈကို သူကိုယ္တိုင္နားလည္သိရွိပါတယ္ ။။
ေျပးထြက္သြားတဲ့အခန္းက အလံုပိတ္အခန္း ။
ကဗ်ာဆရာဆိုေတာ့ အာရံုံခံစားမႈပါးလႊာလြန္းတယ္ ( ရယ္လွ်က္ )…
ေဖ့ဘုတ္ ေနာက္ျပီး လူမႈေရးကြန္ယက္တခ်ိဳ ႔မွာ လူတခ်ိဳ ႔ ေရးထားတဲ့ စကားလံုးေတြ အထူးသျဖင့္ေစာက္ပိုစကားလံုးေတြက က်ေနာ့္အာရံုကို လာေရာက္တိုက္ခိုက္ေနတယ္ ။
စာေရးျခင္း အတတ္ပညာ (composition)သက္သက္ နဲ ႔ ဖန္တီးထားတာေတြ ျမင္ေတာ့ အႏုပညာကို ရြံလာတယ္
ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ အခြံလႊာေတြနဲ ႔ ဖံုးအုပ္ျခင္းခံရမႈကို သာယာေနႀကသလိုပဲ အဲ့လိုပဲ က်ဳပ္ေတာ့ ျမင္တယ္ ။
ရင္းႏွီးမႈသက္သက္နဲ ႔ တည္ေဆာက္ထားရတဲ့ အိမ္တအိမ္ရဲ ႔ ပ်က္စီးျခင္းဟာ အလြန္ျမန္ပါတယ္ ။
က်ေနာ္တို႔ဟာ ရယ္ေမာျခင္းသစ္သီးေတြကို စားသံုးျပီးလူသားေတြပါ
ဘာကိုမွအေကာင္းမျမင္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလားလို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္သံုးသပ္ႀကည့္တယ္ ။
အရာရာကို ယံုႀကည္မႈကင္းမဲ့ျပီး အေကာင္းမျမင္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ။ ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ကို လုပ္ႀကံေနတာလဲ ။
အႏုပညာသမားတေယာက္ရဲ ႔စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ပ်က္စီးမႈေတြကို ခင္ဗ်ားတို ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းက ဘယ္လိုတာ၀န္ယူမလဲ .။။
Pop ျဖစ္လြန္းတဲ့အေႀကာင္းအရာေတြနဲ ႔ ပတ္သတ္ျပီး ဘာျဖစ္လို ႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ တည္ေဆာက္ခ်င္ေနႀကတာလဲ ။
က်ေနာ္ အန္ခ်င္ေနတယ္ ။ ေစာက္ပိုေတြ နဲ ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ အႏုပညာသမားေတြကို ႀကည့္ျပီး က်ဳပ္အန္ခ်င္ေနတယ္ ။
လူသားဆန္မႈကို ေလွ်ာ့ခ်ေနတယ္ ။ ဘယ္ေစာက္အဖြဲ႔အစည္းကိုမွ အယံုအႀကည္မရွိဘူး
စိတ္ကစဥ့္ကလွ်ားျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အထိန္းခ်ဳပ္မဲ့ေနျခင္း ၊ မိဘ နဲ ႔ ခ်စ္သူက အေ၀းေရာက္ေနျခင္း ၊ ခ်စ္စရာသူငယ္ခ်င္းေကာင္းမ်ားက ကိုယ့္အျဖစ္ကိုမသိျခငး္ နဲ ႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဘယ္ေလာက္ထိတာ၀န္ယူေနရမွာလဲ ၊ ။။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ေျပာေနတယ္။ ငါ့ကို လႊတ္မခ်လိုက္ပါနဲ ႔ .။။
ကိုယ့္စိတ္ကို ႀကိဳးနဲ ႔တင္းတင္းစီးထားပါ ။ နာရီသံေတြ ငါ ဘာမွ မသိဘူး ။ ကိုယ္ ေသြးရူးေသြးတန္းေလွ်ာက္ေအာ္ေနတယ္ ။
ကိုယ့္ကို အခန္းလႊတ္တခုထဲမွာ ပိတ္ထားႀကပါ ။
အထီးက်န္ျခင္း နဲ ႔ လူအဖြဲ ႔အစည္းအေပၚအမုန္းတရား အဲ့ႏွစ္ခုကိုယ္လိုအပ္ေနတယ္ ။
ကိုယ္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အႏၱရာယ္မေပးခဲ့ဖူးေပမယ့္ ကိုယ့္ကို အဲ့လိုသတ္မွတ္ေပးပါ ။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း နဲ ႔အျပန္အလွန္မုန္းတီးမႈမ်ိဳးကိုယ္လိုတယ္ ။ ကိုယ္ လိုအပ္တယ္ ။
လူငယ္ကဗ်ာဆရာ တေယာက္ရဲ ႔ ရင္ထဲမွာ ဘာေတြျဖစ္ေနလဲဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ သိရဲ ႔လား ။ ေခါင္းျငိမ့္ျပမေနနဲ ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ေစာက္တခုမွ မသိဘူး ။ အားးးးးးးးးးးးးး။ ပူေလာင္ျခင္းအသံေတြ နဲ ႔ ကိုယ္ပိတ္ေအာ္ေနတယ္ ။ ဘယ္သူႀကားလဲ ။
ေကာ္ဖီေစ့ေလးေတြ ႀကည့္ျပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ျမင္ေယာင္တယ္ ။
IT တေခတ္လံုးအေက်ာေပးျပီး ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေျပာျဖစ္တဲ့စကာလံုးေတြ ရွိတယ္ ။
ခင္ဗ်ားတို႔အေငြ႔အသက္ေတြတျဖည္းျဖည္းနဲ ႔ လန္ ႔ႏိုးတတ္တဲ့အိပ္ရာေတြေပၚကထြက္ေျပးခ်င္ေနႀကတယ္မဟုတ္လား
မသိစိတ္က လြႊတ္ခနဲ ထြက္သြားတဲ့စကားလံုးပဲ့က်မႈေတြမွာ မနက္ျဖန္ေတြ ေရာက္ရွိတယ္ ။


ေအးခ်မ္း

ငါ၊ က်ႏုပ္၊ က်ဳပ္ ၊အရိုင္း (သို႕မဟုတ္) တမန္ေတာ္


ငါ၊ က်ႏုပ္၊ က်ဳပ္ ၊အရိုင္း (သို႕မဟုတ္) တမန္ေတာ္

သူ႕ကိုလူ၀တ္ေၾကာင္ေတြ၀တ္ျပဳၾကတယ္
နတ္ဘုရားေတြကေတာက္တိုမယ္ရၾသ၀ါဒေျခြလို႕                                                                                 
ဓမၼေတးခ်ီးမြမ္းမႈေတြ……..။

သူ………….၀ိညာဥ္ကိုေျပးလမ္းခ်ဲ႕ခဲ႕                                                                                                   
လက္တစ္ဖက္နဲ႕လမ္းျပတယ္                                                                             
က်န္တစ္ဖက္ကဘယ္သူမွမသိတဲ႕အရပ္မွာ……..။
ဘုရားေက်ာင္းလား…….                                                                                                         
ဘုရား၀တ္ျပဳရာေနရာလား………….                                                                                               
ဘုရားေတြထုတ္တဲ႕အလုပ္ရံုလား……..                                                                                               
ဘုရားကိုေမြးဖြားရာအရပ္လား………                                                                                                    
ဘုရား…..ဘုရား……ဘုရား…………                                                                                                                        
တဒဂၤ…..စိတ္က်ဥ္းၾကပ္ ကို္ယ္႕လမ္းေၾကာင္းကိုု                                                                     
ကုိယ္႕ဦးတည္ရာျပန္ေမာင္းရ…..
သူ႕ကိုနဲနဲလႈပ္ၾကည္႕တယ္                                                                                                                                
သူ႕အသံမၾကားရဘူး                                                                                                                                   
သူသတိမရတာလား                                                                                                                                     
သူမိႈင္ေတြေငးရပ္  သူ႕လက္မွာ ခက္ဆစ္ေတြဖြဲ႕                                                                                     
သူရပ္တဲ႕အရပ္ကိုပဲသူျပန္ရပ္                                                                                                               
သူအရပ္ကိုသူျပန္ရွာတုန္း သူ႕အရိပ္တို႔လႊမ္းသြားခဲ႕……………။ ။

အလင္းသစ္ (အျဖဴေရာင္စြန္းတဲ႕ႏွလံုးသားမ်ား)                                                                                    ၄၁၂၀၁၂