ျမစ္တဖက္ကမ္းမွာ ၾကယ္ေတြတျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကြတယ္
လေရာင္အေသကေတာ႔ ရွိသမွ်အလင္းနဲ႔ ပန္းရနံ႔ေတြကိုျမွားဆဲ.....
ေတာက
နက္သထက္နက္တယ္....
ေဟာ......
ဟိုမွာ
တိမ္တအုပ္က လမ္းျပလို႔
ေန႔ရက္တို႔ေရႊေရာင္သမ္း
လာရာလမ္းကိုေတာင္အေမ႔ေမ႔ အေလ်ာ႔ေလ်ာ႔နဲ႔.
"ခ်စ္သူေရ ငါ႔အားၾကည္ျဖဴ ေထြးေပြ႔ယူပါ
ငါသည္ကား
အရွံဳးမ်ား၏မိတ္ေဆြျဖစ္တယ္"
ဒါနဲ႔ပဲ.......
ဒါနဲ႔ပဲ.........
စံပယ္ေတြပ်ိဳးရင္ တမိုးသစ္သစ္သြားတယ္
အခ်စ္ဟာ ဘာ / ညာ
ဒီလိုမာယာေတြၾကားမွာ အခါခါျပဳတ္က်
ဘယ္လိုမုန္တိုင္းမ်ိဳးပါလဲ....
တစ္ေတာလံုးေ၀ တစ္ေတာင္လံုးေမႊးတာေတာင္
သူမက်မွ................
ဘယ္လိုမုန္တိုင္းမ်ိဳးပါလဲ...
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြနဲ႔ အထပ္ထပ္ခ်ယ္မွဳန္းခဲ႔တဲ႔သက္တန္႔
ျပိဳပ်က္သြားပံုကိုက ရိုင္းစိုင္းလြန္းတယ္
အလိုမၾကီးတာေတာင္ အရနည္းတယ္......
တခဏတာရင္းျပီး တစ္ဘ၀စာခါးသီးခဲ႔ရတဲ႔ဒဏ္ရာ
ျပန္ရွာၾကည္႔ရင္ေတာင္ သစ္ရြက္ေတြလိုမေပါ႔ပါးဘူး
ေၾကြလြယ္တဲ႔ဒီပြင္႔ဖတ္ေတြကိုမွ
လေရာင္ဆမ္းတဲ႔ဓါးသြားေတြနဲ႔လာလာသပ္
ၾကာေတာ႔လဲ
၀တ္မွဳန္ေတြေတာင္ နာက်င္ေျမ႔ေဆြးလုိ႔...
အခ်ိန္မတိုင္ခင္ ေခ်မြအပစ္ခံရတဲ႔ အငံုအဖူး
ထပ္ျပီးရင္႔ဖူးမလာေတာ႔တာ ဘာဆန္းလဲ
ဒီလိုနဲ႔............
ဒီလိုနဲ႔..................
ဒုကၡေပၚပန္းေတြထပ္ပြင္႔တယ္..
ေမွာင္တယ္
.........................................................
.........................................................
ဘာနဲ႔မွမတူေအာင္ကို
ေမွာင္တယ္......
0 မွတ္ခ်က္ေရးထားသည္။:
Post a Comment